En toen was er tijd…

Regisseur Sander Burger (1975) had in 2003 een gesprek met een jongeman die geboren was met slechts één hartkamer (tricuspid atresia), een dodelijke hartafwijking. Het was deze ontmoeting die ten grondslag lag aan Burgers speelfilmdebuut Olivier etc.. Hierin maken we kennis met de 27-jarige Olivier (Dragan Bakema), die lijdt aan dezelfde aandoening. Al op jonge leeftijd is hij ervan doordrongen niet ouder te zullen worden dan 25. De twee jaren die hij al langer leeft maken van hem een statistisch wonder. Olivier heeft zich volledig geschikt in zijn lot en leeft er op los: drank, dansen en vluchtige seks staan voorop, terwijl zijn studie Economie meer wordt onderbroken door voornoemde pleziertjes dan serieus wordt voortgezet. Later bestaat letterlijk niet voor Olivier.

Onverwachts

Totdat een medische ingreep in Zwitserland hem van zijn hartkwaal geneest. Opeens wordt hij gedwongen zijn hedonisme onder ogen te zien en te besluiten wat hij werkelijk wil gaan doen met de rest van het leven dat hij nooit gedacht had te zullen hebben. Aanvankelijk rebelleert Olivier tegen deze onverwachte speling van het lot en blijft hij volharden in zijn oude levensstijl.

De jonge Carola (Maria Kraakman) zorgt voor een keerpunt in Oliviers leven. Hoewel aanvankelijk slechts ook een nachtvlinder, confronteert zij Olivier wel degelijk met diens achteloze levenshouding en vervreemding van zijn omgeving, en blijft daardoor in Oliviers leven. Een tweede gebeurtenis die Olivier wakker schudt is de onverwachte dood van een naaste. Tijdens een beladen begrafenisscène wordt duidelijk dat Olivier zich geen raad weet met zijn wereldbeeld dat nu volledig door de gebeurtenissen op zijn kop is gezet: hij leeft, terwijl die ander er niet meer is.

In het verwerken van dit verlies vindt hij in Carola een loyale, begrijpende vriendin, die hem bijstaat in Oliviers reis door zijn vroege herinneringen, maar die hem echter wel degelijk duidelijk maakt dat de wereld groter is dan Oliviers egocentriciteit en verdriet. Wanneer Olivier zich door Carola’s liefde te zeer verplicht voelt, komt hun relatie onder druk te staan, met de nodige gevolgen. Oprechte spijt over zijn gemaakte fouten markeren het begin van een nieuwe weg, en toekomst, voor Olivier.

Overtuigend

Hoewel het geen sinecure is 94 minuten lang te moeten kijken naar een uitermate egocentrisch ingesteld persoon, en de fragmentarische montage de toeschouwer soms op de proef stelt, beklijft Olivier etc. wel degelijk. Deels door de fotografie van Sal Kroonenberg, die de Rotterdamse metropool in treffende beelden weet te vangen, maar vooral door het sterke spel van de acteurs, waarbij met name Maria Kraakman (Îles Flottantes, Guernsey) lof verdient. In Olivier etc. weet zij door subtiel spel (en één vlammende scène) precies het realisme van het personage van Carola weer te geven: liefdevol en begrijpend, maar ook een mens met grenzen en emoties. Het is deze basis die Olivier aardt en vertrouwen schenkt, maar ook confronteert met zijn eigen houding.

Verder is ook Hans Dagelet het vermelden waard als de vader van Olivier. Hoewel slechts te zien in een kleine rol, beschikt Dagelet over zo’n enorm charisma en aanwezigheid dat hij zelfs woordloos nog de scènes steelt waarin hij voorkomt. Hoofdrolspeler Dragan Bakema overtuigt zeer zeker als de recalcitrante, egocentrische en tegenstrijdige Olivier, maar het is geen geringe opgave om in praktisch elke scène van de film gestalte te moeten geven aan iemand die ervan overtuigd is dat de wereld slechts om hem draait. Ondanks dat overtuigt Olivier etc. als Nederlands kwaliteitsdrama van niveau, en maakt het nieuwsgierig naar Sander Burgers toekomstige werk.