Somersault

Lolita

Heidi is jong, mooi en gedraagt zich als een Lolita. Al ze de vriend van haar moeder Adam (Damian De Montenas) verleidt en betrapt wordt door haar moeder (Olivia Pegeot) vertrekt ze naar een Australische skioord, dat aan het meer van Jindabye ligt. Heidi vindt diezelfde nacht nog onderdak (en seks) bij een vreemde jongen. Als ze de volgende ochtend vraagt of ze bij hem mag blijven, blijkt echter dat hij al een vriendin heeft. Dus zoekt Heidi verder. Hierbij zijn Shortlands opnames van de natuur verbluffend mooi. De landschappen zijn schilderachtig, ze speelt artistiek met kleuren. Ook het gezicht van Heidi legt ze op een fascinerende manier vast; mijmerend, verleidelijk, verdrietig, maar altijd echt.

Liefdesverdriet

Als Heidi de boerenzoon Joe (Sam Worthington) ontmoet en ze samen de nacht doorbrengen, hoopt Heidi op een relatie. Ze vindt een baan bij een benzinestation en sluit vrienschap met Bianca (Hollie Andrew). Aan de moteleigenaresse Irene (Lynette Curran) vertelt ze dat haar moeder dood is. Uit medelijden mag Heidi in een appartement van Irene’s zoon wonen. Maar dan gaat het fout. Als ze merkt de verwachte relatie met Joe uitblijft, zoekt ze haar toevlucht in het uitgaansleven. Door de prachtige close-ups van Heidi’s handen, haar glimlach, haar tengere lichaam gewikkeld in dikke winterkleding, blijf je dicht bij haar en ga je samen met haar onder.

Volwassen worden

Heidi wordt veel gekwetst, maar zelf kwetst ze ook. Als Irene genoeg krijgt van het buitensporige gedrag van Heidi, vraagt ze haar te vertrekken. Heidi neemt wraak door Irene te confronteren met haar zoon die vastzit wegens moord. Dit zorgt voor gezamenlijke verdriet; Irene huilt om het verlies van haar zoon en Heidi uit schuldgevoel. Dan besluit ze de waarheid te vertellen en wint hiermee haar moeder terug. Shortland laat zien dat je soms een pas achteruit moet zetten, om vervolgens weer vooruit te kunnen.

Somersault is een prachtige, erotische, sfeervolle film over liefde, seksualiteit en volwassen worden. Vol mooie opnames met felle kleurcontrasten zoals Heidi’s rode handschoentjes tegen de wintersblauwe lucht. Shortland‘s camera zit Heidi dicht op de huid, waardoor Heidi op het netvlies van de kijker blijft kleven. Ook de soundtrack van de Australische band Decoder Ring is mooi. Een absolute aanrader.