Film / Films

Geen grootse veldslagen

recensie: The Warlords (Tau ming chong)

De historische Chinese film viert hoogtijdagen. Het uitkomen van Ang Lees Crouching Tiger, Hidden Dragon en Zhang Yimou’s Hero was het startschot voor een stroom Chinese films vol mythische zwaardhelden, die hun weg naar het Westen vonden. Dit jaar lijkt het hoogtepunt van dit succes aangebroken met John Woo’s Red Cliff, de duurste Chinese filmproductie aller tijden. Naast deze film is er echter ook nog ruimte voor iets kleinschaligere films zoals The Warlords (2007).

~

Jet Li, één van de drie hoofdpersonages, zou oorspronkelijk in de monsterproductie van John Woo spelen, maar kwam uiteindelijk in deze film terecht. Dat heeft goed uitgepakt, want Li is goed op zijn plek als verbitterde generaal die langzaam verandert in de meedogenloze soldaat die hij in anderen verachtte.

Bloedbroeders

In tegenstelling tot in Red Cliff staan in The Warlords niet de grootse veldslagen en indrukwekkende vechtkunsten centraal, maar het persoonlijke verlies van oorlog. Thema’s als broederschap, loyaliteit en politieke intrige worden belichaamd in de driehoeksverhouding tussen een oud-generaal (Li) en twee rovers (Andy Lau en Takeshi Kaneshiro). De drie mannen worden bloedbroeders en sluiten zich aan bij het leger. Ze behalen een aantal grote overwinningen, maar de band tussen de mannen vertoont door de verschrikkingen van de oorlog en politieke spelletjes van bovenaf steeds meer scheuren.

~

Het verhaal wordt in vogelvlucht verteld. Door de grote tijdsprongen is er niet veel ruimte voor de uitdieping van de personages, maar toch weet hun lot je te raken. Vooral de scène waarin een gevangengenomen leger geheel wordt geëxecuteerd, en de confrontatie aan het einde – de twee sterkste momenten in de film – zijn aangrijpend en krachtig in beeld gebracht. De korreligheid en grimmigheid van het beeld lijken gerechtvaardigd door de rauwheid van het verhaal. Geen gepolijste, kleurrijke shots en grootse veldslagen die spectaculair in beeld zijn gebracht en geen verheerlijking van de oorlog; er zijn geen winnaars in deze strijd.

Intimiteit

The Warlords mist hier en daar helaas vaart, waardoor het verhaal niet altijd even interessant is en ondanks zijn korte speelduur te lang aanvoelt. Je komt er moeilijk in, maar geleidelijk wordt je aandacht er steeds meer door getrokken. Pas na afloop werkt de film verder op je in. Dit is vooral te danken aan het sterke acteerwerk en de wisselwerking tussen de drie hoofdpersonages, waardoor The Warlords een intimiteit bezit die de grootste veldslagscènes overbodig maakt.