Dat Nederland won met het liedje van Duncan Laurence is natuurlijk een prachtprestatie. Jammer dat het wachten op het album van Laurence zo vreselijk lang duurt. We moeten teren op dat ene liedje ‘Arcade’, dat inmiddels ook akoestisch is verschenen en samen met het origineel ook is uitgekomen op een vinyl 45-toerenplaatje. Laten we dan maar eens kijken naar twee productievere artiesten die ook gekoppeld zijn aan het evenement en de aandacht eveneens meer dan verdienen!

Sabrina Starke

Het album van Sabrina Starke werd in fases uitgebracht. Eerst verscheen het album digitaal. Op Record Store Day 2019 verscheen de vinylversie en nu is er dan de CD. De Record Store Day-uitgave bevat meerwaarde in de vorm van drie extra tracks die de andere uitgaven ontberen. Zo horen we op het vinyl de nummers ‘All In Your Head’, ‘We Have It All’ en ‘Is This Love?’, die volledig ontbreken op de andere geluidsdragers. De fan met platenspeler zal daarom gemakkelijk kiezen voor de volledige uitgave op fraai rose vinyl.

De in Rotterdam geboren Starke debuteerde in 2008 met het album Yellow Brick Road, dat ze opnam voor het vermaarde Blue Note-label. Ze had reeds in 2006 de Grote Prijs van Nederland gewonnen in de categorie singer-songwriter, maar haar carrière startte dus wat later door. Met Underneath The Surface mag ze niet aan de aandacht ontglippen, want het is wederom een prachtalbum geworden met nog altijd de internationale link naar een Eryka Badu. Starke opereert in de hoek van jazz, soul, een tikje pop met reggae; een mix die toch echt onweerstaanbaar is in deze snikhete zomer van 2019. Het album kent geen zwakke momenten. Of je nu kiest voor streaming, cd of de volledige versie op vinyl: het is allemaal meer dan af en heel on-Nederlands.

Starke verdient het om zowel in ons land door te breken naar het grote publiek als om internationaal de aandacht te krijgen. Laat je nog even verleiden door de track ‘Status Quo’ met de fraaie akoestisch bas die je zalft aan de oren en je een langzaam doch dwingend ritme oplegt. Dit wordt gecombineerd met de heerlijke zang van Starke, die je zonder omwegen ook even laat denken aan Lauren Hill van The Fugees.

Idan Raichel

De link met het Eurovisiesongfestival is aanleiding om het nieuwe album van Idan Raichel eens onder de aandacht te brengen. Het album And If You Will Come To Me verscheen al wat eerder dit jaar maar bleef helaas onder de radar. In tegenstelling tot het voorlaatste album van Raichel, waarbij hij zich alleen op de piano begeleidde, hebben we nu te maken met een full-band-album. Natuurlijk zingt Raichel in zijn moedertaal, het Hebreeuws; dat maakt de teksten onverstaanbaar voor een groot deel van de wereld. Gelukkig worden de titels van de liedjes vertaald in het Engels weergegeven. Wie de moeite neemt om de cd te kopen wordt getrakteerd op een boekje met vertalingen van de volledige songteksten.

Het album opent met ‘Galgal Mistovev (Spinning Wheel)’ waarna op ‘Ahava Ka’zo (A Love Like This)’ de ruimte wordt geboden aan zangeres Zehava Ben, die gezegend is met een fijne, heldere stem, die fraai kleurt naast die van Raichel. Het is niet de enige samenwerking die superster Raichel op dit album laat horen. Zo horen we ook Danay Suarez, Berry Sakharof en de bij ons meer bekende Bombino. Die laatste schittert in ‘Imidiwanine (My Friends)’, waarin we een mengeling horen van Israëlische klanken met meer Afrikaanse invloeden. Voor fans van Raichel, waar ik mijzelf toe mag rekenen, is het een album dat van begin tot eind blijft boeien door de afwisseling. Iedereen die hunkert naar zijn prachtige werk alleen achter de piano, kan opgelucht ademhalen en luisteren naar de pianoversie van ‘Ve’Eem Tavo’ree Elay (And If You Will Come To Me)’, het titelnummer en tevens de fraaie afsluiter van het album.

Laten we hopen dat Idan Raichel wat gaat profiteren van zijn optreden tijdens het Eurovisiesongfestival. In Nederland zijn er genoeg fans die hem willen horen! Dat bewijst hij keer op keer als hij in ons land komt optreden.