Paranoia in een middenstandswijk

In de film wordt een middenklassewijk in Recife getoond, waar een rijke familie veel onroerend goed bezit. Ondertussen blijkt er enige onrust gaande: een bewoonster ligt ’s nachts wakker van het geblaf van een hond, spanningen tussen bewoners onderling zijn invoelbaar en er vinden criminele activiteiten plaats. Het perfecte moment voor een groepje privébeveiligers om hun diensten aan te bieden.

In langzaam tempo laat de regisseur zien hoe de spanningen en irritaties in de buurt en de ware bedoelingen van de privébeveiligers tot een climax leiden. Hij beoogt een soort spanningsopbouw, mede door het inzetten van enkele surreële  beelden, maar het einde komt niet als een verrassing. De link tussen de rijke familie en de privébeveiligers is duidelijk aanwezig, waarmee de kijker aanvoelt dat er een uiteindelijke wraakactie gaat plaatsvinden.

De film is fragmentarisch opgebouwd, waarmee er een zekere afstand tot de hoofdpersonen bestaat. Iedereen is vooral met zichzelf bezig. In Neighbouring Sounds staan sfeer en geluid dan ook boven inhoud of boven menselijke relaties. Wat de film voor het AFFR interessant maakt, is de keuze van de regisseur voor het in beeld brengen van de stedelijke ruimte en de binnenhuisarchitectuur. En hoe woongenot beïnvloed kan worden door omgevingsfactoren en angst en paranoia de overhand krijgen.