NFF: Innerlijke demonen

Regisseur Esther Prader volgt twee transseksuelen die op het punt staan een ingrijpende beslissing te nemen. De geadopteerde Cilla weet al sinds haar jeugd dat ze in het verkeerde lichaam is geboren. Het duurt niet lang of ze (dan nog een ‘hij’) loopt op tienjarige leeftijd met vrouwenkleren over straat. Nu, vele jaren later, is ze 33, heeft ze een hormoonkuur ondergaan en een borstvergroting. Het enige dat haar nog in de weg zit is haar penis. Maar of ze die laatste ingrijpende stap moet zetten weet ze niet.

~

Ilona’s verhaal is totaal anders. Pas op haar 53e komt de advocate erachter dat ze een vrouw is. Voor Ilona is publiekelijk een vrouw zijn nieuw, geeft het spanningen op het werk en is het confronterend. Ilona gaat echter wél all the way door ook de laatste operatie te ondergaan, waardoor haar penis een vagina zal worden.

Gezelligheid en depressiviteit
Ilona en Cilla wonen samen. Dat is eerst erg gezellig, maar al snel ontstaan er problemen. Cedrick, zoals Cilla eerst heette, verandert niet alleen in een vrouw, maar ook in een feeks. In het begin zorgt het voor veel grappige momenten, maar de maanden vorderen en Cilla’s gedrag wordt onhebbelijk. Veel vrouwelijker dan de manier waarop ze roddelt over Ilona krijg je het niet. Tel daar geen vast inkomen en drugsgebruik bij op en de chaos is compleet.

Esther Prader legt af en toe de link tussen depressie en transseksualiteit. Identiteitsproblemen kunnen leiden tot ernstige depressies en het is een gegeven dat er veel zelfmoorden voorkomen na de operatieve geslachtsverandering. Toch komt de parallel tussen de depressie die de filmmaker heeft overwonnen en het proces van transseksualiteit niet goed tot zijn recht. De vergelijking moet expliciet worden vermeld, en dan nog gaat het niet echt op.