NFF: Gij zult geen homo zijn

Hilligje Kok is weduwe en in een strijd verwikkeld met de orthodox gereformeerde christenen in Staphorst. Haar kerk geeft vrouwen niet dezelfde rechten als mannen, iets waar Hilligje zich over opwindt. Ze wil de kerkgemeenschap laten inzien dat vrouwen net zoveel rechten hebben als mannen, maar gaat daar langzaam aan ten onder. De harde werkelijkheid is dat haar taken als vrouw niet verder reiken dan het schoonmaken van de kerk.

Hilligje is niet zomaar de eerste de beste idealist. Zij is een sterke vrouw, vol humor die hard werkt op de boerderij. Zo’n typische moeke, beetje gezet, rok aan (een broek mag niet) en vroom. Haar vroomheid en de druk van de gemeente zitten haar soms dwars en laten haar worstelen met zichzelf. Zo was ze niet aanwezig bij het huwelijk van haar homoseksuele zoon. Hilligje wordt dus nog erg beïnvloed door de kerk en het strenge gedachtegoed, maar is zeker niet wereldvreemd. Sterker nog, ze zoekt haar heil ook bij andere geloven en realiseert zich dat Gods kudde uit meer dan orthodox-gereformeerde schapen bestaat. Zolang ze haar geloof uitdraagt, zal God haar toch niet veroordelen?

God misschien niet, de kerk wel. Hilligje ontvangt een brief waarin wordt gevraagd naar de reden van haar afwezigheid tijdens de tweede kerkdienst op zondag. De briefwisseling zet zich voort, maar Hilligje’s gevoelens kunnen niet op tegen de kerkelijke interpretatie van de Heilige Schrift. Gewoon uit de gemeente stappen, zoals haar kinderen suggereren, is te makkelijk, vindt Hilligje. Het is ook haar gemeenschap en het enige dat ze wil is gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Immers, voor God zijn alle schepselen toch gelijk?

Hilligje neemt als leidraad de Tien Geboden. Daarin staat bijvoorbeeld niet: ‘Gij zult geen homo zijn’. En wel: ‘Heb uw naaste lief als uzelf’. Meer dan dat laatste verlangt ze niet van haar kerkelijke medemens, maar naastenliefde is in deze documentaire ver te zoeken.