Theater / Voorstelling

Hoofdloze hallucinaties

recensie: Susies Haarlok i.s.m. Toneelschuur Producties en Orkater - De man die zijn hoofd afzette

We zouden dat allemaal wel eens willen: even ons hoofd afzetten, even die eindeloze gedachtestroom stopzetten. De mannen van muziektheatergroep Susies Haarlok maakten een koortsachtige voorstelling over een man die dit echt doet: hij zet zijn hoofd af en komt vervolgens in de meest bizarre situaties terecht. En passant bewijzen ze dat ook hoofdloze mensen prima kunnen headbangen.

“Ei! Wie schmeckt der Coffee süße, lieblicher als tausend Küsse, milder als Muskatenwein.” Bach’s Kaffeekantate klinkt zachtjes door de radio. Overal op de speelvloer beginnen koffieapparaten zachtjes te pruttelen. Overheadprojectoren projecteren druppelende koffie op de achterdoeken. Net zoals de oude Bach is Anton, de hoofdpersoon van De man die zijn hoofd afzette, een koffiejunk. Hij zit aan de keukentafel, alleen met zijn gedachten en zijn kop koffie. De mannen om hem heen – net als hij gekleed in eenvoudige pyjama’s – zingen een meerstemmig, gregoriaans aandoend lied over Anton Onthoofd. Hoe die onthoofding precies in zijn werk gaat wordt niet uitgelegd, opeens ligt zijn hoofd gewoon op de tafel. Dan komen er, als in een delirium door slaapgebrek en een cafeïneoverdosis (of is het juist een gebrek?), een aantal vreemde snuiters voorbij. Terwijl het hoofd grip probeert te krijgen op zijn herinneringen en gedachten gaat het lichaam op zoek naar zijn hoofd.

Prikkelende mix

~


Het schimmenspel dat via de projectoren wordt getoond, vertelt de herinneringen die Anton achtervolgen in zijn dromen. Wanneer hij gaat vissen wordt hij gevolgd door een kat, die vervolgens wordt overreden door een auto. Dan staat de kat opeens in levende lijve voor zijn hoofd. De kat is sluw en slinks, misschien wel wraakzuchtig? De hallucinaties van Anton worden steeds angstaanjagender. Een gemene rat komt erbij en samen met de kat bedelft hij het hoofd onder gemalen koffie. Anton’s geliefde, een blij en onschuldig schimmenspelmeisje met strikjes in het haar, wordt een enge voluptueuze vrouw met dikke zoenlippen die Anton langzaam zal verpletteren.

Grotendeels hoofdloos verbeelden de leden van Susies Haarlok de verschillende personages, verzorgen de projecties en spelen hun verrassend theatrale, prikkelende mix van klassieke muziek, hardrock en wereldmuziek. Een associatie met de Muppetshow kan niet worden vermeden wanneer ze zonder hoofd hun grappige choreografietjes uitvoeren. De vijf mannen zijn goede muzikanten, de versterking is uitstekend en ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Soepel bewegen ze over het podium en ze weten hun stemmen mooi in te zetten, zowel in zang als in spraak. En dat is knap, want het zijn ‘van huis uit’ geen acteurs. En hoewel qua acteerkunst nog wel wat winst valt te behalen, is hun onervarenheid geen moment storend.

Prettige chaos

~


Het lichaam schrijft een brief aan zijn hoofd: “Het gewicht van jouw gedachten kan ik niet langer dragen, ga op zoek naar de oorzaak van jouw eenzaamheid. Zalig zijn zij die in hun eigen stront gaan zitten.” Zoals het een delirium betaamt, is er hier geen sprake van heldere verhaallijnen of begrijpelijke plots. Dat hoeft ook niet. De man die zijn hoofd afzette is wat het is en chaos in je hoofd valt nu eenmaal niet te begrijpen. Voor het publiek is het een prettige chaos die smaakt naar meer. Nu opereert Susies Haarlok nog onder de vleugels van de oude rotten van muziektheatergroep Orkater, in de toekomst zullen ze hun mentoren ongetwijfeld naar de kroon kunnen steken.

De man die zijn hoofd afzette is nog tot 23 december te zien in Frascati. Klik hier voor meer informatie.