Peter R. de Vries op glad ijs

Het RO Theater is zich steeds meer aan het manifesteren als Rotterdams theatergezelschap dat een groot publiek naar zich toetrekt. Met een brede variatie aan voorstellingen – van conceptueel theater van Jetse Batelaan tot grote publiekstrekkers als Koning Lear – heeft de club een vaste en trouw schare cultuurminnaars aan zich gebonden. En dankzij het recente succes van de hilarische muziekproductie Lang en Gelukkig en het onlangs gelanceerde RO TV als ode aan de stad Rotterdam, wordt het bereik alleen maar groter.

Welkome sneer

Chapeau dus voor dit gezelschap, want de gemiddelde bezoeker is jong, en dat terwijl volle zalen allang geen garantie meer zijn in de theaterwereld. Ook bij Daklozen on Ice zit een gemêleerd publiek op de tribunes van discotheek Las Palmas, dat voor de gelegenheid is omgebouwd tot ijs-arena. Regisseur Pieter Kramer laat hier wederom zien hoe goed hij in verhalen vertellen rondom gewone, volkse types, zeker in combinatie met een gekunstelde glamour-omgeving. De ijsshow is nog niet eens begonnen, of we het gaat al mis: Simon wordt voortdurend omgeroepen omdat hij zich nog steeds moet omkleden.

Eenmaal op het ijs staat de visie van Kramer inderdaad garant voor hilarische toneelbeelden. Morsige types (een asielzoeker, een hoer van de Keileweg, een drankverslaafde) zijn in felgekleurde schaatspakken gehesen en worstelen zich, opgejut door de bekakt pratende regisseuse, door een choreografie op Heb je even voor mij heen. Het betekent een welkome sneer naar de eindeloze varianten van talentenjachten en shows vol BN’ers op televisie. Maar ook de introductie van de goedbedoelende rijke die zich het lot van de minderbedeelde medemens aantrekt door hem in een misplaatst keurslijf van ‘leuke’ glitter en glamour te stoppen, zet hier een zuur vraagteken bij het daklozenbeleid in de havenstad.

Alles uit de kast

Het Ro Theater haalt samen met (straat)theatergezelschap alles uit de kast om de ijsshow te laten ontsporen, van een uiterst conservatief gemeenteraadslid tot een bus vol ME’ers. Hilarisch is het, dat zeker, en de vaart zit er gedurende de hele voorstelling flink in. Met name de ouderwetse showmaster met snor – momenteel extra actueel door zijn gelijkenis met Peter R. de Vries – werkt met zijn pasjes en gebaartjes op de lachspieren.

De ontknoping echter doet wat gekunsteld aan, als Kramer de voorstelling tenslotte afsluit met een aantal nogal sentimentele situaties. Het is niet zo dat hij de plank daardoor misslaat met deze voorstelling, het blijft een bijzonder stukje theater. Maar het uiteindelijke verhaal van Daklozen on Ice had iets gelaagder en gefundeerder gemogen. Nu verlaat je Las Palmas met het idee dat je een geinige show vol satire en spektakel hebt gezien, zonder dat je echt geraakt wordt.

Daklozen on Ice van het Ro Theater is te zien t/m 2 maart in Las Palmas in Rotterdam. Kijk hier voor meer informatie.