Klassieke schelmenroman wordt bruisend theater
De drenkeling ligt op zijn rug op het dek van het schip. Hij is uitgeput van het zwemmen in open zee. Het had niks gescheeld of de ontsnapte gevangene Edmond Dantès was verdronken. De piraten die hem hebben opgevist, bekvechten over zijn verdere lot. Piratenbaas Bertuccio beslist: de drenkeling zal leven, en hij zal vrij zijn. Daarmee maakt de geredde zwemmer een nieuwe start in een nieuw leven. Dantès bestaat niet meer, Monte Cristo is in zijn plaats opgestaan. Aldus de roman van Alexandre Dumas in 1846. De Graaf van Monte Cristo is nu een toneelstuk bij het Nationale Toneel.
Regisseur Johan Doesburg mag graag literatuur bewerken voor theater. Zo maakte hij eerder toneel van Mystiek lichaam van Frans Kellendonk, en van Elementaire deeltjes van Michel Houllebecq. Waren dat intellectuele bolwerken, De Graaf van Monte Cristo is eerder een klassieke schelmenroman. De jonge zeebonk Edmond Dantès is betrapt met een brief van Napoleon Bonaparte op zak, op het moment dat die in Frankrijk in ongenade is gevallen.
Schat
~
Kosmopoliet
Meer heeft het verhaaltje feitelijk niet om het lijf. Het bijgeleverde programmaboekje ziet in Monte Cristo een hedendaagse kosmopoliet, een wereldreiziger die zich in elke stad en onder alle omstandigheden weet te handhaven. Dat lijkt me iets te veel eer, daarvoor hangt het oorspronkelijke verhaal te veel als los zand aan elkaar. Maar vanwege de nodige soapingrediënten: leugens, intriges, dubbelspel, vreemdgaan, en uiteraard, vurige hartstocht, is het geheel toch vermakelijk en onderhoudend.
Geloofwaardig
Opvallend is de strakke acteursregie die Doesburg op zijn troupe heeft toegepast. Terecht heeft de regisseur Stefan de Walle ingeschakeld om de titelrol te vervullen. De Walle beschikt over een groot scala aan emoties, van onderkoeld tot gepassioneerd. Bovendien heeft De Walle met zijn stem een bereik van hautain tot kwetsbaar, van superieur tot geëmotioneerd, waardoor zijn graaf geloofwaardig wordt. Tegenover de boomlange De Walle zet de kleine Camilla Siegertsz een fraaie, wanhopige verloofde neer. Let ook op de komische Mirjam Stolwijk in haar dubbelrol als piraat Bertuccio en overspelige Hermine Danglars.
Vier uur
Voeg hierbij de live geproduceerde sprookjesmuziek van Harry de Wit, en de uitstekende toneelbewerking van de tekst door Sophie Kassies, en je krijgt een bruisende voorstelling die ondanks zijn vier uren speeltijd uur uiterst vlot voortrolt.
De Graaf van Monte Cristo is dit seizoen te zien t/m 9 juni. Klik hier voor de speellijst: www.nationaletoneel.nl
