Passion: sfeervol samenspel
Twaalf jaar geleden bracht het Amerikaanse gezelschap MOMIX voor het eerst de voorstelling Passion op de planken. In al die tijd was Passion nog nooit in Nederland te zien geweest. Tot nu.
Passion is een mooie voorstelling die bestaat uit korte scènes. Foto’s en beelden zijn geprojecteerd op een transparant doek, met daarachter acrobatische dansbewegingen van hoog niveau. Het licht en de muziek (een inspirerende compositie van popzanger Peter Gabriel) gaan een mooi samenspel aan met de dansers. Thema van de voorstelling is de worsteling van de mens met onder andere liefde, vreugde, erotiek, hoop en dood.
Samenspel
Het rode licht gaat aan en in de spot verschijnt een vrouw in een rode jurk. Haar handpalmen richt ze naar het publiek en met zachte bewegingen van voor naar achteren nodigt ze uit om naar haar te komen. De heupen draaien langzaam en sensueel rond. Als een kat sluipt een man op zijn knieën, tot in de rode lichtbundel. Verstrengeld om de man, hangt een vrouw. Ze maakt kronkelende bewegingen en haar benen gaan krachtig uit elkaar om vervolgens in allerlei richtingen om het middenlijf van de man heen te steken. Een panfluit brengt een langzame melodie. Er is een paringsritueel aan de gang. Op het doek is een zonnebloem geprojecteerd. Je kunt nog net de onderlichamen van de dansers zien. Ze zijn op ingewikkelde wijze in elkaar gedraaid; de billen van deze twee dansers zijn tegen elkaar aangedrukt. De scène eindigt met een krachtige stoot van de heupen. Lenigheid van de bovenste plank en de lichtvoering en muziekkeuze geven het gevoel van volmaaktheid.
Passion bestaat uit meer van dit soort korte, beeldende scènes, die voor het gevoel niet langer dan vijf minuten duren. Elke scène wordt ondersteund door foto’s van bijvoorbeeld zonnebloemen, militairen, sculpturen uit de Griekse oudheid en natuurgebieden met ongerepte natuur.
Jaren tachtig-gevoel
Peter Gabriel, onder andere bekend van het nummer Steam, heeft voor Passion de muziek voor zijn rekening genomen. Het is fout gedacht als je denkt popmuziek á la Gabriel te horen. Synthesizer, trommel en fluit zijn de instrumenten die worden gebruikt. Het tempo is kalm en bestaat meestal uit een vierkwartsmaat. In de prestaties van de dansers zit vaart maar door de muziek krijg je toch het idee naar een creatie uit de jaren tachtig te kijken, hetgeen eigenlijk ook zo is. In de muziek van nu zitten meer beats en is pittiger. Toch zegt dit niets over de kwaliteit van de muziek want deze is afwisselend en inspirerend. Afrikaanse en Tibetaanse muziek, ontspanningsmuziek en andere etnische klanken nemen je mee naar verre landen.
Een prachtige dood
Het thema van de dood en de strijd om te overleven is overheersend in deze choreografie. De uitvoering en de choreografie zijn bijzonder mooi en aangrijpend. In het bijzonder de scène waar een mannelijke danser in de trapeze hangt en strijdt om het leven. Om de man bungelen twee vrouwen in een rood gewaad, ze hangen aan de strop. De man valt meermaals van zijn trapeze af. Toch heeft hij steeds weer de kracht om zich aan zijn armen en benen op te hijsen. Hij kijkt vermoeid en af en toe hoor je hem huilen. Hij wil nog niet toegeven dat de hemelpoort voor hem openstaat. De vrouwen staan intussen op de grond met het koord nog om het hoofd. Ze kijken naar de man en ze steken hun handen hoog in de lucht, richting de man. Hij tracht de handen te pakken maar dit mislukt, ze zijn ongrijpbaar. De strijd is opgegeven.
Het samenspel tussen dansers, licht en muziek creëren samen de juiste sfeer. Soms is de kilte van de dood en dan weer de warmte van de liefde voelbaar. Zo nu en dan word je overvallen door drie dimensionale beelden. Passion is dan ook zeker de moeite waard om te gaan bekijken.
Passion is nog tot en met 29 november in diverse theaters door het land te zien. Klik hier voor meer informatie.