Theater / Voorstelling

Oblomow: vlijmscherp en actueel antiquariaat

recensie: Antiquariaat Oblomow (Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten )

.

~

Binnen in Antiquariaat Oblomow heerst er een serene rust en buiten op straat wordt er hard gewerkt aan een nieuw informatiecentrum. Van Vleuten voelt zich thuis tussen de metershoge boekenkasten. Om de haverklap komt Van Muiswinkel de boekenwinkel binnenvallen. Bij ieder bezoek brengt hij een fles Port en een pak speculaasbrokken mee. Iedere keer wanneer de winkeldeur opengaat hoor je het hei- en drilwerk aan de overkant van straat. Hier rijst een tien verdiepingen hoge mega-informatiecentrum met op de overloop tussen de achtste en negende verdieping een hoekje voor de literatuur.

Stokpaardje

~

Opvallend is dat het blanke publiek een gemiddelde leeftijd heeft van vijftig jaar, terwijl de show niet specifiek op hen gericht is. Misschien ligt het aan het achterliggende thema: mannen en hun middelbare leeftijd, wat schijnbaar een stokpaardje van het duo is. Toch valt er voor de enkele jongere in het publiek nog genoeg te lachen en hebben zelfs zij soms een moment van herkenning.

Actualiteiten

De twee cabaretiers spelen in op de actualiteiten met als hoogtepunt de Chinees die de winkel binnenkomt op zoek naar boeken over Paul van Vliet. Als China’s bekendste PaulVaVlie-imitator heeft hij de zuiveringen van PaulVaVlie-imitatoren kunnen ontvluchten door op tijd over te stappen op de imitatie van Toon Hermans. Als politieke vluchteling is hij bij minister Verdonk geweest om uitzetting te voorkomen. Helemaal verontwaardigd vertelt hij dat ze hem geen hand wilde geven.

Herdenk Hazes

Ook de dood van André Hazes is een dankbaar onderwerp. Naast een lijstje van zijn evolutie, beginnend in de prehistorie, vertellen ze ook waarom het van belang is dat Hazes nooit vergeten mag worden; om te voorkomen dat er weer een nieuwe Hazes opstaat. Op de momenten dat de cabaretiers mijmeren over ‘vroeger toen alles beter was’ of als twee oude Engelse heren een parodie brengen op het werk van de Britse componisten uit de negentiende eeuw Gilbert en Sullivan, doen ze dat met zoveel charme en snelheid, dat het nooit vervelend wordt.

Vlijmscherp

De dialogen zijn vermakelijk en spits en de vlijmscherpe oneliners blijven je bij. Van Vleuten lijkt prima op zijn plek te zijn in Antiquariaat Oblomow, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Aan het einde van de show gaan ze naar Roosendaal. Weer optreden.

Antiquariaat Oblomow is nog tot eind juni 2005 door het hele land te zien.