Noors duo chillt als vanouds

The Drug’ en ‘The Fear’, kunnen denken dat Senior duister en beklemmend moet zijn. Wie Röyksopp al wat langer kent zal vermoeden dat er hier enige ironie in het spel is. En terecht.

Senior is het eerste Röyksopp album dat helemaal instrumentaal is. De tracks op dit album liggen dan ook in het verlengde van de instrumentals die op Melody A.M. en The Understanding de popliedjes afwisselden. Na de wel erg relaxte introductie ‘And the Forest Began to Sing’ toont het duo middels ‘Tricky Two’, dat ze ook zonder een popstructuur de aandacht van de luisteraar kunnen grijpen. Het betreft hier een instrumentale bewerking van ‘Tricky Tricky’ dat op Junior door Karin Dreier Anderson (The Knife, Fever Ray) werd ingezongen. Röyksopp laat eigentijdse drumcomputers voor wat ze zijn, en put energie uit synth-riffs, die, evenals het thema dat pas na vijf minuten wordt geïntroduceerd, verwijzen naar het werk van synthesizerpionier Jean Michel Jarre.

Met Mike Oldfield op de prairie

‘Senior Living’ en ‘Forsaken Cowboy’ ontlenen hun charme aan subtiel ingezette gitaarpartijen die aan het latere werk van Mike Oldfield herinneren. Bij laatst genoemd nummer waan je je al snel gezeten op de rug van een dorstig ros en zie je de ene na de andere mirage aan de horizon verschijnen.

Is er dan nog enige duistere beklemming te genieten op dit album? Welzeker, van de kille electro van ‘The Drug’ gaat bijvoorbeeld wel degelijk enige dreiging uit. De videoclip (zie hieronder) versterkt de indruk dat Berge en Torbjorn zich hier door Aphex Twin hebben laten inspireren, al is ‘The Drug’ vergeleken bij ‘Come to Daddy’ toch een tamelijk schattig plaatje. Op de elektronische spacerocker ‘The Fear’ is Röyksopp dan toch meer in zijn element. Het is de laatste keer dat Berge en Brundtland echt de aandacht weten te grijpen. Het melancholische ‘Coming Home’, en Eno-eske ‘A Long Long Way’ kabbelen geruisloos voorbij.

Met deze afsluiting is het duidelijk dat Senior niet als een beklemmende trip, maar toch vooral een aangenaam chill out album is bedoeld. Röyksopp citeert vrijelijk uit het kosmische erfgoed van de late jaren zeventig, zonder ons de weg naar verlichting te willen wijzen, en refereert naar drank en drugs zonder werkelijk tot substantiemisbruik aan te zetten. Als zodanig is Senior best onderhoudend; het is vooral smaakvol uitgevoerde achtergrondmuziek die Röyksopp ons hier voorschotelt. Nummers als ‘Tricky Two’ en ‘The Fear’ laten echter ook horen dat Röyksopp tot meeslependere instrumentals in staat is en roepen de vraag op waartoe het tweetal in staat zou zijn wanneer ze die ontwapenende ironie eens wat meer achterwege zouden laten.