Muzikale hotspot in hartje hoofdstad
Bezuinigingen of niet, de creatieve mens zal zich altijd blijven uiten. Nieuwe initiatieven zoals Nel Classic Session in de Amsterdamse Amstelkerk steken nog altijd de kop op. Vanavond gaan klassieke musici de confrontatie aan met jazz.
. Vanavond gaan klassieke musici de confrontatie aan met jazz.
Café restaurant Nel is bezig zich te ontwikkelen tot allround muzikale hotspot in de hoofdstad. De concerten met klassieke muziek zijn betrekkelijk nieuw, eerder waren er al de sessies met jazz en de avonden met singer-songwriters. Veel jonge mensen kennen inmiddels de weg naar het Amstelveld, prachtig gelegen tussen de grachten. Niet in het minst conservatoriumstudenten, al dan niet uit het buitenland. Ook gelauwerde artiesten zijn er te vinden, aangetrokken door het hoge niveau van de muzikanten, de goede sfeer en prima faciliteiten.
Vanavond speelt een ensemble met violist Mintje van Lier, pianist Jaap Kooi en klarinettist Coen Stuit stukken uit de twintigste eeuw die beïnvloed zijn door de vroege jazz. Daarna is er pure jazz. Voor het zover is houdt Stuit een inleiding over de ontstaansgeschiedenis van deze muzieksoort. Hij is geen geboren spreker, maar zijn teksten zijn informatief en een rondblik leert dat het publiek zijn woorden wel degelijk waardeert. Op het programma staat ook een diner in cajun-stijl, dat typisch is voor New Orleans, de bakermat van het muzikale genre.
Het concert opent met een suite van Darius Milhaud. De Franse componist van joodse afkomst verbleef lange tijd in de Verenigde Staten en telde daar illustere namen als Philip Glass, Steve Reich en Dave Brubeck onder zijn leerlingen. In de suite wisselen snelle, vrolijke en langzamere, gedragen delen elkaar af. Dat is nog wel klassiek, maar in de ritmiek en de geleende motieven zijn sporen van jazz te ontdekken. Het trio speelt geconcentreerd en met liefde voor het materiaal. De verschillende stemmingen die in het stuk verklankt dienen te worden, komen goed tot hun recht.
‘L’Histoire du Soldat’ van Igor Stravinski is een op muziek gezette variant van het aloude Faust-verhaal, waarbij een soldaat uit de Eerste Wereldoorlog komt en zijn viool verpatst in ruil voor kennis. De suite is rijkelijk gekleurd, bevat veel variaties in toonsoort en is ritmisch zeer aantrekkelijk. De drie musici weten goed spanning vast te houden en op te bouwen, klinken ingetogen waar dat moet, maar uitbundig waar dat kan. Voor meer uitvoeringen vanavond geldt, dat ze oorspronkelijk voor andere bezettingen geschreven zijn, maar voor trio zijn getransponeerd.
Inmiddels is het tijd voor een diner in de vorm van een warm buffet. De organisatie verloopt vlekkeloos en al gauw is iedereen voorzien, waarbij bediening en keuken van Nel borg staan voor voldoende capaciteit en professionaliteit.
George Gershwin is dé verbindende schakel tussen klassiek en jazz. Zijn muziek houdt het midden tussen beiden en is niet alleen maar klassieke muziek met jazzelementen, maar biedt volledige integratie. Pianist Daan Herweg maakt vanavond zijn debuut als concertpianist met ‘Three Preludes’ van Gershwin. Hij is behoorlijk bevangen, maar weet het complexe stuk tot een goed einde te brengen. Herweg is toch vooral een jazzpianist en kan in zijn vrije spel vaak flink los gaan. Dat hij zich dan in een betrekkelijk keurslijf perst, is te prijzen. In zijn eigen compositie ‘Enigma’ lijkt hij zich beter thuis te voelen.
Als afsluiting speelt de huisband van Nel Jazz Session een set. Naast Herweg treden aan Laurens Priem op gitaar, Lucas Dols op contrabas en drummer Jurjen Bakker. De vier spelen werk van Duke Ellington, Sidney Bechet, Bill Evans en Charles Mingus. Jazzstandards die niet al te veel invoelingsvermogen vragen van liefhebbers van klassieke muziek. Het stel lijkt enigszins geïmponeerd te zijn door de ambiance en de locatie, want de muziek klinkt bedachtzaam, behoedzaam. Alleen Dols kan zich uitleven in een bassolo, de anderen houden zich in. Eigenlijk past het wel bij de sfeer in deze statige kerk, die in niets wegheeft van een rokerig jazzcafé.