Fijnzinnige elektropop vertaalt zich moeilijk naar podium

Lali Puna oogt minder aantrekkelijk dan je zou verwachten, afgaande op de verfijnde, verfrissende elektronica van hun albums. Drie mannen die eruitzien als wiskundeleraren en een Aziatisch meisje zonder glimlach. Je vraagt je af hoe dit gezelschap uit München elkaar gevonden heeft en erachter kwam dat ze creatief bij elkaar pasten.

De Duitsers, sinds het prille begin een van de paradepaardjes van het kleine Duitse label Morr, braken zes jaar geleden door met Faking the Books, dat opviel door de fijnzinnige mix van laptopbeats met zachtaardige, melodieuze pop. Pas dit jaar verscheen de opvolger Our Inventions.

~

Weinig spannends

Op het podium laten de muzikanten, bewust of onbewust, hun gelaagde elektropop wat vaker uit de bocht vliegen. Het klinkt ruiger dan op de plaat en richting het einde van enkele nummers durven ze te improviseren. Toch blijft het te ingetogen om de zaal in vervoering te brengen, iets waar de weinig spannende podiumpresentatie ook niet aan meehelpt. De speelvreugde spat er niet af bij het kwartet en behalve een “thank you” is er weinig tot geen interactie met de zaal.

Zangeres Valerie Trebeljahr toont zich in Ekko geen goede zangeres, terwijl ze in dit genre genoeg zou hebben aan een fluisterende, meditatieve stem. Ze probeert toonhoogten te bereiken die ze niet kan halen, en klinkt af en toe als een meisje dat laat op de avond eindelijk genoeg drank op heeft om de karaokemicrofoon te pakken. In een nummer als ‘Micronomic’ dreigt ze zelfs weg te vallen tegen het geluid van de gitaar en de – wel overtuigend klinkende – drumpartijen.

~

Onvoldoende

Met ‘Grin and Bear’ als laatste reguliere nummer en het titelnummer ‘Faking The Books’ in de toegift, grijpt de groep op het einde nog even terug naar hun succesvolle album uit 2004. Lali Puna laat in Utrecht zien dat het zich beter thuis voelt binnen de muren van een studio, waar naar hartelust kan worden geknutseld en gemixt totdat de doordachte nummers klaar zijn voor de buitenwereld. Daar staat weliswaar tegenover dat de muzikanten op het podium de ruimte durven te nemen om een nummer op te bouwen naar een climax die op het album vaak ontbreekt, maar dat bleek in Ekko niet genoeg voor een voldoende.