Geen overtuigend geheel
‘The pressures of following such a hugely succesfull record were nothing compared to the making of the previous albums.’ Op de website van Elbow steekt zanger Guy Garvey niet onder stoelen of banken dat een vervolg maken op The Seldom Seen Kid uit 2008 geen gemakkelijke opgave was. Of de band goed met deze druk is omgegaan, is de vraag. Build a Rocket Boys! valt namelijk een beetje tegen. Het album laat het herkenbare geluid van de groep horen, maar kan niet zo overtuigen als zijn voorganger.
~
Geen verrassingen
Op de vijfde plaat van Elbow worden we qua sound niet verrast. De band uit Manchester blijft dicht bij zijn kracht en daarmee bij het geluid van de vorige vier cd’s. Emotioneel geladen, eigenzinnige nummers met slepende, monotone arrangementen. Perfect afgewerkte, krachtige muziek, met centraal de warme en altijd vriendelijke stem van frontman Garvey. Aan pakkende refreintjes ontbreekt het de band ook nooit. Elbow heeft een eigen, uniek geluid waaraan ze op de laatste productie wederom trouw blijven.
De kracht van Build a Rocket Boys! zit vooral in de eerste helft van de cd. Opener ‘The Birds’ is direct raak. Een muzikaal knappe track, waarin een onderhuidse spanning en een bijna chirurgische, muzikale perfectie langzaam een climax bereiken. Tweede track van het album is de eerste single ‘Lippy Kids’, een gevoelig nummer dat ondanks zijn zwaarmoedige karakter ontzettend goed in het gehoor ligt. De kracht waarmee Garvey de woorden ‘Build a rocket boys!’ zingt, gaat door merg en been. Ook het vlotste nummer van de cd ‘Neat little rows’ en ‘With Love’ zijn de moeite waard. Op deze laatste wordt een aantal zanglijnen geloopt, de vocalen worden op deze manier haast als instrument ingezet. Dit, in combinatie met verder vrij monotone en strakke klanken, geeft het nummer iets origineels. Het trucje herhalen de mannen van Elbow later met ‘Open Arms’.
Parels en tegenvallers
Halverwege de cd zijn de vlottere nummers op en zijn het de langzamere nummers die de boventoon voeren. Deze tracks overtuigen een stuk minder en zorgen ervoor dat de plaat uitgaat als een nachtkaars. Een halve cd blijf je enthousiast, daarna dwaal je af en verlang je terug naar de eerst helft. Als geheel kan Build a Rocket Boys! niet overtuigen zoals The Seldom Seen Kid dat wel kon. Het album heeft een aantal pareltjes, maar helaas ook te veel gemiddelde songs die niet boven het maaiveld uitsteken. Net als elke cd van Elbow is Build a Rocket Boys! de moeite waard. Alleen zo’n hit als de vorige productie zal het zeker niet worden.
Murual 
