Soepel schakelen tussen rock en dance

Kijk, dat is weer eens wat anders: een dvd als debuutalbum! Toen het Rotterdamse electropopduo Drillem twee jaar geleden de Grote Prijs van
Nederland won, wist ze zich eigenlijk geen raad met het geldbedrag dat bestemd was voor studio-opnamen. Drillem, bestaande uit zangeres/bassiste Arjo Klingens en ‘beatmaker/visual artist’ Jan van der Ban alias Jillem, gebruikt immers de laptop en de keukentafel als studio en heeft geen dure
mengtafel of andere foefjes nodig.
Toen Klingens vervolgens opperde om rockversies van hun electronummers te maken en deze te verfilmen, stond de dvd ineens in de steigers. Als je weet dat het tweetal allebei in de grafische vormgeving werkzaam is en dat visuals vanaf het begin een grote rol hebben gespeeld bij Drillem is een dvd eigenlijk de enige juiste keuze.

Fillem dus. Of eigenlijk twee films, want het duo kwam op het briljante idee de ‘angle’-knop van de dvd-speler te gebruiken. Daarmee kun je als kijker kiezen uit verschillende camerastandpunten; een foefje dat normaliter zelden gebruikt wordt. Maar wel door Drillem, dat met deze mogelijkheid twee verschillende videoclips bij ieder nummer presenteert. Je kunt kiezen uit een groezelige, op Super 8 film gedraaide zwart-wit presentatie van de rocksessies in de Wisseloordstudio’s of gaan
voor de gestileerde en kleurrijke studioanimaties van Jillem, die ook tijdens hun liveconcerten gebruikt worden.

Keuzes

Ook op het muzikale vlak biedt Drillem twee keuzes: Beatem en Rockem. Rockem
is meer Klingen’s kopje thee (‘Her Side’), terwijl Beatem (‘His Side’) uit de doosjes van Jillem komt. Beatem laat de groep horen zoals we ze al van de podia kennen: straffe electro die af en toe aan Peaches doet denken, gemaakt van samples en gelardeerd met drilboor en föhn-geluiden.
Twee attributen waarmee Drillem de afgelopen jaren furore maakte tijdens hun liveconcerten.
Rockem biedt alternatieve versies van die nummers met ronkende basgitaar en (soms) furieuze drums, zonder opsmuk of postproductie. Het lijkt wel alsof je naar een soundcheck van LCD Soundsystem kijkt. De ene keer pakt de rockversie beter uit, de andere keer bevallen de beats beter. Dat is bijvoorbeeld het geval bij het nummer Whomb, dat in de Rockem-uitvoering wel erg rommelig klinkt. Terwijl Scream in die uitvoering uitpakt als een lief liedje à la Fay Lovsky, maar in de dansversie vooral gejaagd en gemeen is.

Interactie

Beeld en geluid zijn knap gesynchroniseerd op deze dvd. Als je met de ‘angle’-knop schakelt, blijft de muziek gewoon in de pas lopen. Jammer is wel dat je terug moet keren naar het hoofdmenu als je ook muzikaal wil schakelen. Wie nu al moe wordt van al dat interactieve gedoe kan er voor kiezen de gewone cd op te zetten, die ook wordt meegeleverd op dit strak vormgegeven kunstproject. Want dat is het: muzikale kunst zonder pretenties.