Levensechte fictie

Het staat er natuurlijk niet voor niets, het gele verkeersbord waar met grote letters “Save the Children” op staat. Want dat er in Easttown kinderen ‘gered’ moeten worden, is niets teveel gezegd. Het kleine stadje waar iedereen elkaar kent, waar de winters genadeloos koud zijn, waar veel gezinnen rond de armoedegrens leven, waar ‘teen moms’ nauwelijks een uitzondering zijn en waar drugs en tippelen voor sommigen de enige oplossing zijn, is het niet bepaald paradijselijk opgroeien. Überhaupt gelukkig leven lijkt een hele opgave, zo is ook te zien aan alle volwassenen die in Easttown dagelijks struggelen om hun levens bij elkaar te houden.

Trauma

Mare Sheehan is één van die volwassenen. Ze is single mom én oma, moet naast het zorgen voor haar tienerdochter en haar peuterkleinzoon, het omgaan met haar moeder die bij haar inwoont en haar ex die met zijn nieuwe vrouw zo ongeveer in haar achtertuin woont, ook nog dealen met een hartverscheurend jeugdtrauma wat zich onlangs in haar huidige leven heeft herhaald (en waar we nog niks over verklappen). En dan is Mare ook nog detective. Ze kent iedereen en iedereen kent Mare. En hoewel ze een paar belangrijke zaken tot een goed einde bracht, is er één zaak die maar niet wordt opgelost: de verdwijning van teen mom Katie Bailey.

De serie begint een jaar na Bailey’s verdwijning. Het onderzoek zit muurvast en tot overmaat van ramp wordt een andere teen mom vermoord aangetroffen… De druk op het politiekorps neemt toe. Omdat de gemeenschap het vertrouwen in Mare heeft verloren, wordt de veel jongere detective Colin Zabel (fantastische rol van Evan Peters) ingevlogen om haar in het gareel te houden.

Levensecht

Laat je als kijker niet afschrikken door alle ellende. Want de spannende wendingen, haarscherpe dialogen en het spel van de acteurs, maken dat je koste wat kost door wil kijken. De scène waarin Mare en Zabel samen in de kroeg hun sores verdrinken is zo goed geschreven en gespeeld dat hij nog uren door had mogen gaan. Het is een bijzonderheid om een fictieserie te treffen waarin de karakters zó levensecht zijn.

Goede nachtmerrie

Naast drama is er gelukkig genoeg plek voor humor. Ook dát maakt de serie uit het leven gegrepen. Er mag gelachen worden. Er móet gelachen worden. Detective Zabel wenst zijn mentor welterusten en zegt zonder erbij na te denken “Have a good night, Mare.” Daarna kan hij zich wel voor zijn kop slaan maar als kijker besef je dat hij precies zegt waar het op staat.

Ook in de ‘whodunnit-lijn’ en de vraag wie ‘de moordenaar’ is, laat serieschrijver Ingelsby zich van zijn sterke kant zien. Het is ongelofelijk hoe bijna iedere man op een geloofwaardige manier verdacht lijkt. Tot ver in de zevende aflevering blijf je als kijker in het duister tasten.

Mare for President

Misschien wel het allerfijnst aan de serie is Mare zelf. Wat er ook gebeurt, ze biedt de struggles moedig weerstand. En als het even tegenzit trekt ze met een strak gezicht een walm nicotine uit haar e-smoker. Mare is lomp en bot. Maar ook recht voor zijn raap, doortastend en goudeerlijk. Als kijker kun je niet anders dan van haar houden. Kate Winslet ís Mare. En Mare is misschien wel Kate’s beste rol tot nu toe.

Girl Power

Als de laatste seconden van de serie voorbijglijden blijf je als kijker nog lang naar het scherm staren. De knoop in je maag valt niet te ontkennen. Ingelsby laat je in ieder geval twee belangrijke dingen beseffen: dat een gemeenschap zoals die in Easttown op veel plekken in de wereld eerder regel dan uitzondering is, én dat je van mannen eigenlijk niet veel hoeft te verwachten. Vrouwen zijn het sterke geslacht.

Mare of Easttown is een zevendelige miniserie van HBO, nu te zien bij HBO MAX en Ziggo.