Theater / Voorstelling

Het uitzonderlijke leven van Josephine Baker

recensie: Josephine B. - Een leven in revue
Josephine Baker musical scene© Wesley de Wit

Van topless dansen in een bananenrokje tot het ontvangen van de Légion d’honneur: het leven van de Amerikaans-Franse superster Josephine Baker was een rollercoaster. De nieuwe musical Josephine B. vertelt haar uitzonderlijke levensverhaal in de revuestijl die haar in de jaren 20 en 30 zo mateloos populair maakte.

Theaterproducent De Graaf & Cornelissen gooit het na twee jaar vol grote, bekende producties als Les Misérables, Mammia Mia! en Saturday Night Fever over een andere boeg. Josephine B. is een kleine musical met originele muziek aangevuld met Bakers eigen nummers als ‘J’ai Deux Amours’ en ‘I’m Feelin’ Like a Million’. Een gedurfd onderwerp aangezien lang niet iedereen bekend is met het leven en de muziek van miss Baker.

Het bananenrokje ontstegen

De musical start op het moment dat de 19-jarige Josephine Baker vlucht uit gesegregeerd Amerika en – zoekend naar ultieme vrijheid – voet zet op Franse bodem. Ze begint haar carrière als achtergronddanseresje in een zwarte revue waar ze zich geheel tegen haar principes laat overhalen om topless in een banenrokje te poseren en te dansen. Hierdoor groeit ze uit tot een Parijse sensatie. Ze maakt slim gebruik van haar roem: ze neemt deel aan het Franse verzet in de Tweede Wereldoorlog en helpt Martin Luther King in zijn strijd tegen racisme en segregatie. Zo speecht ze tijdens de bekende March on Washington in 1963, waar King ook zijn bekende ‘I have a dream’-speech geeft.

Een geweldige cast

scene uit Josephine B.

© Wesley de Wit

Channah Hewitt is als jonge, maar ook als oudere Josephine een geweldige castingkeuze. Ze zingt de sterren van de hemel – wat ze al eerder deed in haar rol als Fantine in les Misérables – en brengt zowel de musicalnummers als Bakers nummers op haar eigen manier: van pure emotie tot ultieme show in exorbitante kostuums. Ze wordt daarbij ondersteund door een ensemble van acht mannen die door middel van meerstemmig gezang en dans haar levensverhaal uitbeelden. Elk vertolkt ook een man die belangrijk was in het leven van Josephine. Vooral Leo-Alexander Hewitt en Yannick Plugers maken indruk. Hewitt is een statige, maar ook warme en benaderbare Martin Luther King terwijl Plugers grote liefde Jo Bouillon speelt: een lieve, dienstbare man die zijn eigen wensen opzijzet ten gunste van de dromen van Baker.

Doordrenkt met revue

Het levensverhaal van Baker wordt in hoog tempo verteld zonder de nodige aandacht voor belangrijke momenten te verliezen. Korte scenes wisselen elkaar af, maar er wordt uitgebreid stilgestaan bij haar onvervulde wens om een kindje op de wereld te zetten. De musical is daarnaast doordrenkt van de jaren 20 revuestijl; zelfs de nazisoldaten die door miss Baker worden misleid, lopen rond met een rode glitterband om hun arm. De teksten van de originele nummers zijn zoals je dat van een gemiddelde Nederlandstalige musical mag verwachten: soms vol van clichés, maar de boodschap en de emotie komen altijd over door het sterke acteerwerk van Hewitt.

Josephine B. is een welkome toevoeging aan het Nederlandstalige musicallandschap. Origineel, goed uitgevoerd en leerzaam voor een publiek dat wellicht niet al te bekend is met het Frans-Amerikaanse icoon. De musical is vrolijk en luchtig zoals Bakers revues, maar benadrukt de serieuze onderwerpen op een vernuftige manier. Het grenzeloze optimisme van Baker – die zich niet liet tegenhouden door seksisme, rassenhaat, oorlog of onvervulde dromen – is nog even inspirerend en relevant als honderd jaar geleden. J’ai deux amours, in de vorm van Josephine Baker en Channah Hewitt.