Muziek / Album

Het laatste zonnestraaltje van de nazomer

recensie: THE MAUREENS – BANG THE DRUM
The Maureens-Bang the Drum

Met hun debuutalbum schaarden The Maureens zich bij een lange traditie van Utrechtse bands als Daryll-Ann en The Yearlings. Op hun nieuwe album Bang The Drum dat in september verschijnt, zetten ze de ingeslagen weg voort. Laat je op de valreep, voordat de herfst intreedt, meevoeren naar zonnig Californië.

Liefdesbaby

Aangezien de leden van The Maureens een destillaat uit verschillende succesvolle bands zijn – o.a. Silence is Sexy, Mr. Love and the Stallions en The Kevin Costners – beschikten zij, voor het maken van hun gelijknamige debuutalbum, al over genoeg ervaring om dit tot een geslaagde plaat te maken. Bijeengebracht door hun voorliefde voor Americana en meerstemmige zang is ook hun tweede liefdesbaby er een om te omarmen.

De single en plaatopener ‘Heartbreak’ geeft meteen een grote tegenstelling van het album bloot. Zoals de titel al doet vermoeden gaat de tekst over hartzeer. De muziek vertelt echter een ander verhaal: het aanstekelijke refrein straalt hoop uit. Een positieve inslag die de rest van het album wordt doorgezet. “When Autumn leaves are falling down and nights are getting long” luidt de eerste zin van ‘Catch Me When I Fall’. Ook hier geen zomers tafereel, maar het nummer ademt met zijn melodische refrein, slide gitaar en orgeltapijtje wel een zomerse vibe. Met zijn akoestische basis, waarover elektrische gitaar en orgel worden afgewisseld, vormt dit nummer de blauwdruk voor de rest van het album.

Westcoast

Met hun aan Westcoastmuziek gelieerde samenzang slaan The Maureens de spijker op zijn kop. Hun stemmen kleuren wonderschoon samen op nummers als ‘Caroline’ en ‘Bang The Drum’. Af en toe heb je zelfs het idee dat je met Crosby, Stills and Nash of The Beach Boys van doen hebt. De samenzang met Sarah Bettens op het nummer ‘Lonely Trail’ komt helaas wat minder goed uit de verf. De beide melodielijnen lopen vrijwel synchroon en er zit te weinig dynamiek in om Bettens echt de kans te geven om er uit te springen. Het is omdat haar naam er bij staat dat je het weet.

Niet alleen de meerstemmigheid, maar ook het instrumentarium maakt dit een plaat met een breed geluid. De orgeloutro van ‘September’ en de tremolo-effecten en countryachtige slidegitaar op ‘I Forgot’ geven deze plaat precies de afwisseling die het nodig heeft. Nedericana op zijn best. Mocht je de komende donkere maanden op zoek zijn naar een zeldzaam zonnestraaltje: zet dan Bang The Drum van The Maureens op voor de broodnodige vitamine D.