Festen

Wie nog nooit van de naam Dogma heeft gehoord zal ik nu even verrijken met een uitleg. Dogma is een gezelschap van een stel internationale regisseurs zoals onder andere Thomas Vinterberg en Lars von Trier (Dancer in the Dark). Zij hebben een akkoord gesloten onder elkaar, om een aantal films te maken die anders zijn dan de standaard Hollywood-troep die elke week de bioscopen opleukt. Er zijn een aantal regels opgenomen in het akkoord, zo mogen er geen filters gebruikt worden, het geluid mag nooit later ingemonteerd worden en misschien het belangrijkste wat de Dogma-films apart zet van de rest is dat alles gefilmd moet worden met een ‘hand-held camera’.

Da’s lekker!

Festen is de eerste film in een reeks van 25 Dogma-films en volgens vele nog steeds de allerbeste. De film gaat, zoals de titel al zegt, over een feest. De vader van de familie wordt zestig jaar en daar hoort een groot feest bij, waarbij de gehele familie is uitgenodigd. Alle zoons en dochters, suffe oude tantes en ander deprimerend volk druipt binnen als het ‘feest’ gaat beginnen. Bij het eerste diner krijgt de oudste zoon het woord en hij begint rustig met zijn speech, praat wat over vroeger, over hoe papa vroeger voor dat hij in bad ging hem en zijn zusje eerst nog even doodleuk verkrachtte. En iedereen is plots met stomheid geslagen, na tien minuten is het heel wonderlijk weer helemaal over, want bijna niemand gelooft hem. Even later komt hij weer terug met de mededeling dat hij nog niet helemaal klaar was. Papa heeft namelijk ook nog eens zijn zusje vermoord. Zo, hallo, da’s lekker! Niemand gelooft de arme Christian (erg sterk neergezet door de Deense acteur Ulrich Thomsen) en hij wordt dan ook met een grote moeite buiten de deur gezet en zelfs aan een boom vastgebonden!

Intens

Die hele familie is knettergek! En dat maakt het ontzettend intens om naar Festen te kijken, je gelooft niet wat er allemaal gebeurt. Toegegeven, het is allemaal wat overdreven, maar na een tijdje begin je er zelfs de humor ervan in te zien als je de halve familie in polonaise door het huis ziet huppelen. Leedvermaak is het goede woord. Ze zouden eens zo’n familie in het Big-Brother huis moeten zetten, gegarandeerd succes bij de kijkers!

Festen is dus als gezegd de eerste in de reeks Dogma-films, en omdat ik verder nog geen delen ervan heb gezien, kan ik niet zeggen of Festen een van de beste van de serie is. Maar wat wel erg opvalt is dat de film een erg pessimistische uitstraling heeft; alles is ontzettend dramatisch, maar tevens draagt het ook die onmisbare zwarte, cynische humor in zich mee die hem toch zeker de moeite waard maakt.

Dvd extra’s:

Interviews (tekst), Alternatief einde, Trailer

Dvd mening:

Niet al te sterke dvd. Het interview is op zich wel interessant, maar het is toch altijd leuker om het uit de mond van de regisseur te horen. Het alternatieve einde is bijna niet anders dan het origineel, enkel wat woordwisselingen en situaties zijn lichtelijk anders. De extra’s zijn niet de zaken waarvoor je de dvd hoeft aan te schaffen.

Meer info over Festen en de andere Dogma-films vind je hier.