Stelletje striphelden

TLOEG is geschreven door Alan Moore, een alom geprezen comicbookschrijver die ook verantwoordelijk was voor de comicjuweeltjes Batman: Killing Joke en Watchmen. Als hij dan zijn medewerking verleent aan een superheldenfilm gaan logischerwijs de harten van alle comicfans ter wereld een beetje harder kloppen. Veel comicverfilmingen missen vaak de juiste touch, omdat ze door filmmakers zijn geschreven, niet door mensen die feeling hebben met het wereldje van de comic.

Oude bekenden

In TLOEG zien we dat Allan Quatermain (Connery) de leiding krijgt over een groepje buitengewone mensen. Zo is daar de Vampier Mina Harker (Wilson), de onzichtbare man Skinner, de zelfingenomen ijdeltuit Dorian Gray (Townsend), de ondoorgrondelijke kapitein Nemo, de onberekenbare Mr Hyde en de Amerikaanse avonturier Tom Sawyer. Zoals je ziet zijn alle helden min of meer bekende figuren uit de literatuurgeschiedenis. Samen moeten ze voorkomen dat de geheimzinnige wapenhandelaar Fhantom de grootmachten van de wereld meesleept in een wereldoorlog.

Het verhaal is zoals een comicverfilming hoort te zijn, het is allemaal niet te ingewikkeld, zodat je het allemaal simpel kan volgen, en er is veel ruimte voor karakterontwikkeling en subplots. Jammer genoeg wordt deze ruimte door de regie amper benut. De knipogen naar de literatuurgeschiedenis zijn erg leuk, maar worden niet goed genoeg uitgespeeld. Verder blijven de karakters allemaal zeer oppervlakkig, en juist in een film als had met extra emotionele diepgang een topper kunnen worden.

Puzzelbrij

Ook een groot probleem is de warrige regie. Soms lijkt een scène op wel heel rommelige wijze tussen de andere scènes gekwakt, de montage oogt als een behoorlijke haastklus. Vooral in het begin zien we een varia van rommelige scènes die achteraf iets heel simpels wilden vertellen. En dat is jammer, want dit soort films behoren toch vooral simpel popcornvermaak te zijn, en geen puzzelbrij van chaotische scènes. Na een goed half uur wordt dit allemaal ietsje beter, maar jammer is het wel.

Gelukkig heeft deze film de beschikking over Connery, en hoewel hij absoluut niet de rol van zijn leven speelt blijft het toch geweldig om naar die man te kijken. Peta Wilson lijkt na de TV-serie Nikita eindelijk klaar voor een echte filmcarrière, en ook Stuart Townsend is goed op dreef als de zelfingenomen Dorian Gray. De special effects zijn echter de hoofdrolspelers van de film. Het schip van kapitein Nemo, de Nautilus, ziet er werkelijk prachtig uit, en ook de scènes waarin de helden hun gaven tonen zijn pure eye-candy.

TLOEG is misschien niet de hoogvlieger geworden die velen er van hadden verwacht, maar ik heb me toch prima met deze film vermaakt. De film was in ieder geval een stuk onderhoudender dan bijvoorbeeld The Hulk, en biedt een hoop potentie voor een spetterend vervolg. Of dat er in zit… Sean Connery schijnt nogal wat ruzie met de regie te hebben gehad, dus er zal eerst wat aan troubleshooting gedaan moeten worden voor we naar deel twee van deze buitengewone heren (en dame) mogen kijken.