Due amici

Nu is dit laatste misschien meer een reden om aan mijn intelligentie of oplettendheid te twijfelen dan aan de kwaliteit van de film. Maar het geeft wel aan dat de regisseurs het credo ‘less is more’ buitengewoon strak hebben nageleefd. Nergens in de film wordt meer informatie over de hoofdpersonen gegeven dan strikt noodzakelijk is om het verhaal te kunnen volgen. Een verhaal dat overigens niet veel om het lijf heeft.

Vriendschap

In Due amici draait het om de Sicilianen Pino en Nunzio. Samen bewonen ze een appartement in de grauwe buitenwijk van een noord-Italiaanse stad. Ze zijn zo verschillend als maar kan. De één (Pino) is een cynische, afstandelijke huurmoordenaar terwijl de ander (Nunzio) een buitengewoon naïeve arbeider is met chronische hoestbuien. Nunzio krijgt steeds meer last van zijn hoestbuien, maar weet met zijn kinderlijke naïviteit Pino wel te ontdooien. Hieruit ontstaat een hechte vriendschap waarbij Pino eindelijk de stap durft te zetten om te breken met zijn niet al te vriendelijke werkgever.

Prostituee

Onschuld overwint alles. Dat lijkt het thema te zijn van Due amici. Jammer alleen dat de regisseurs het credo waar ze in de rest van de film zo hardnekkig aan hangen, op het einde ineens zo laten varen. Een paar flinke hoestbuien en vooral erg veel domme vragen van Nunzio zetten Pino aan tot daden waar het Leger des Heils van zou staan te kijken. Hij kookt Nunzio’s lievelingseten en hij brengt hem naar het ziekenhuis wanneer de hoest blijft aanhouden. Wanneer hij merkt dat Nunzio nog veel te leren heeft op het gebied van vrouwen, betaalt hij zelfs een prostituee om hem in te wijden in de liefde.

Zoetsappig

Al die goede daden geven de film iets zoetsappigs. De regisseurs hadden dit eenvoudig kunnen voorkomen door hun credo ‘less is more’ ook hier toe te passen. Een vriendelijk gesprek in plaats van de gebruikelijke korte en nietszeggende antwoorden op Nunzio’s vragen was misschien wel genoeg geweest om de kijker duidelijk te maken dat Pino zo slecht nog niet is.

Plaatjes aanvragen

Toch is Due amici geen slechte film. Wanneer je door het magere verhaal en de moralistische thematiek heenkijkt, zitten er namelijk genoeg momenten in de film die wel de moeite waard zijn. De obsessie van Nunzio om er achter te komen of mensen in een couchette hun sokken aanhouden of uitdoen bijvoorbeeld. Of de café-eigenaar die iedere dag plaatjes aanvraagt bij de lokale radiozender voor Maria, de liefde van zijn leven. Hij heeft haar nooit eerder ontmoet, maar is ervan overtuigd dat de liefde wederzijds is. Ooit vroegen ze namelijk gelijktijdig hetzelfde nummer aan.

Het kille noorden

Al met al bevat Due amici genoeg grappige, tragische en zelfs ontroerende momenten om de moeite van het bekijken waard te zijn. Verwacht alleen geen film van het niveau van La meglio gioventù, die andere Italiaanse film die momenteel in de bioscopen draait. Wat je wel kunt verwachten is een lieve film over vriendschap en Sicilianen die maar niet kunnen wennen aan het kille noorden.