Zwoele deiningen en een vervallen stad

De kern van de film wordt gevormd door drie personages die vast zitten in het louche en exotische havenplaatsje Salvador (de lagere stad uit de titel). Karinna (Alice Braga) is een stripper en prostituee die een rusteloos leven leidt. Ze komt in contact met Deco (Lázaro Ramos) en Naldinho (Wagner Moura) als ze meereist op hun boot. Deco en Naldinho hebben een sterke vriendschapsband die voortvloeit uit hun onzekere bestaan. Als er na een verloren weddenschap een vechtpartij uitbreekt, raakt Naldinho ernstig gewond door een messteek. Deco neemt wraak op de dader en het drietal moet vervolgens vluchten naar Salvador. In de stad aangekomen ontwikkelt zich een zwoele driehoeksverhouding. Karinna is daarbij de focus van het verlangen van beide mannen, terwijl zij het hoofd boven water proberen te houden door middel van clandestiene baantjes en criminele opdrachten.

Jonge honden

Machado heeft de aantrekkingskracht van Karinna goed weten te vangen door sensuele shots van haar en haar twee geliefden. Salvador heeft als locatie een exotische en zwoele sfeer, precies zoals je van een tropische havenplaats zou verwachten. De vervallen stad en de Braziliaanse hitte geven de vele seksscènes die de film bevat het karakter van een noodzakelijke afleiding voor een harde werkelijkheid. Machado kiest er verder niet voor om de misère en armoede aan te dikken. De zelfkant is daarmee op een naturalistische wijze gevangen als iets waar ze in dreigen te vergaan, maar waar ze ook het beste van proberen te maken.

Noir

Dat de film gaandeweg de interesse van de kijker verliest komt vooral door het verhaal. Het hoofdthema is de vriendschap tussen Deco en Naldinho die op de proef wordt gesteld door Karinna. De film heeft met zijn verhaalstructuur een noir-achtige kwaliteit, omdat je als kijker vermoedt dat als twee mannen vallen op dezelfde vrouw een fatale afloop de enige conclusie kan zijn. Maar Machado werkt veel verhaallijnen niet uit, waardoor de voorspelbaarheid van genres en andere films wordt vermeden. Toch blijf je als kijker met weinig achter qua plotontwikkeling, vooral omdat er niet echt sprake is van een ontknoping.

Richtingloos

De troef van de film is dan ook het spel van Lázaro Ramos en Wagner Moura, die de juiste combinatie hebben van sensuele onzekerheid en rauwe kwetsbaarheid. Ramos was eerder opvallend als de hoofdpersoon in The Man Who Copied. Wagner speelde in het gevangenisdrama Carandiru (2003), waar Ramos ook een rol in vervulde. Met minimale middelen weten beide acteurs de getroebleerde personages geloofwaardig neer te zetten. Zonder het tonen van de achtergrond of de voorgeschiedenis weet je door het spel al dat ze jong door het leven zijn getekend en elkaar daarom ook nodig hebben. Karinna’s aantrekkingskracht verstoort hun balans, terwijl je als kijker merkt dat zij zelf niet weet wat ze precies wil. Lower City is daarom vooral een sterke acteursfilm, terwijl het plot gaandeweg richtingloos wordt. Uiteindelijk is het daarmee een weinig verrassend maar technisch volwaardige toevoeging binnen het scala van de nieuwe Braziliaanse cinema.