De Engel des Rechts

In Lucia de B. komen twee personen tegenover elkaar te staan: verpleegster Lucia de Berk (een prachtige rol van Ariane Schluter) en opkomend jurist Judith (Sallie Harmsen). Lucia is verpleegster in een ziekenhuis waar ze verdacht vaak betrokken is bij sterfgevallen onder baby’s. Dankzij de getuigenissen van personeel en het harde werk van Judith wordt Lucia in hechtenis genomen. Dan blijkt de bewijslast van alle kanten te rammelen en ontstaat een zenuwslopende strijd om Lucia vrij te krijgen.

Weinig sympathiek

Vrijwel meteen wordt duidelijk dat dit geen vrolijke film is. Alles baadt in kilte, het ziekenhuis komt eerder over als een ijzige gevangenis waarin iedereen gewoon zijn werk doet. Hoewel Lucia zeer betrokken is bij haar piepjonge patientjes, is zij afstandelijk naar haar collega’s. Ze stelt zich zelden open en lijkt het gelukkigst te zijn wanneer ze andere mensen kan verzorgen.

Het zorgt ervoor dat vooral het begin van Lucia de B. geen gemakkelijke rit is. Nog afgezien van de afstandelijke sfeer is weinig sympathie te ontdekken bij de overige personages. De enige die hier nog een beetje tussenuit weet te springen is Judith, de juriste die bruist van de ambitie. Zeker halverwege de film weet de film het publiek mee te sleuren in een dramatische strijd om het recht.

Benauwend maar oppervlakkig

Opvallend is wel dat het lastig is om je in te leven in Lucia zelf, omdat ze – alle pogingen ten spijt – een vrij vlak personage blijft. Ze blijft maar troosteloos voor zich uitstaren. De momenten dat ze iets van emotie toont, zoals wanneer ze in huilen uitbarst op de wc, zorgen voor kippenvel. Maar ook niet meer dan dat.

Ergens heeft dit ook met het genre te maken, Lucia de B. is vooral een rechtbankdrama die laat zien welke misstappen zijn gemaakt. Wat dat betreft is het een waanzinnig spannende film met een benauwde sfeer die je doet laten happen naar adem. Bij elke tegenslag ontstaat het gevoel dat men Lucia in de gevangenis wil houden en elk smoesje aanwendt om dit te bewerkstelligen.

Als ze dan wordt vrijgesproken heerst uiteraard vreugde, toch blijft het publiek op de honger zitten. Het recht heeft gezegevierd, maar Lucia hebben we nooit echt goed leren kennen. En dat is toch zonde.