Vera Drake

Leigh maakte films als Naked (1993), Secrets & Lies (1996) en Career Girls (1997). In de films gaat het om de gemeenschap, de gewone man en de gewone vrouw in een huurhuis ergens in Engeland. In de films van Leigh gaan mensen naar hun werk om op vrijdagavond een pint in de kroeg te kunnen kopen. Ook Vera gaat op pad. Ze maakt schoon, stoft en maakt daarbij een praatje met de dames voor wie ze werkt. De gefortuneerde dames zitten met een sigaret op de bank en wachten op manlief. Ze doen de hele dag niets, ze wachten.

Onbaatzuchtig

Vera gaat van het een werkadres naar het volgende huis waar ze schoonmaakt, kent alle zwakkere en ziekelijke mensen uit de buurt en gaat na haar werk even bij ze langs. Vera is onbaatzuchtig, heeft een hart van goud en vraagt voor geen van haar werkzaamheden erg veel geld. Ze helpt vrouwen met problemen zelfs voor niets. Vera verzorgt namelijk al jaren, pijnloos en gratis, abortussen. Ze gaat bij de vrouwen langs, stelt ze gerust en doet haar werk. Na een of twee dagen buikpijn is het probleem door te trekken. Vera werkt in opdracht van een mevrouw uit de buurt, die blijkt te verdienen aan de arbeid van Vera. De dokter uit de buurt krijgt op een dag te maken met een door Vera geholpen vrouw, die buikpijnklachten heeft. En dan gaat de medische wereld en Vrouwe Justitia zich met Vera bemoeien.

Prijskaartje

Vera heeft een man en twee volwassen kinderen. Pas als de politie aan de deur komt, horen ze van de werkzaamheden van Vera. De arme Vera is zich van geen kwaad bewust. Haar arrestatie leidt tot verwondering en verbijstering. De arts die Vera laat oppakken, blijkt ook abortussen uit te voeren. Bij die ingrepen is er echter een gediplomeerde arts aanwezig en hangt er een stevig prijskaartje aan de ingreep. De rechtelijke macht mag zich dan over de zaak buigen. Vera wordt voorgeleid en veroordeeld.

De wet

Mike Leigh maakt in Vera Drake opnieuw een aantal duidelijke keuzes. Hij kiest voor het respect waarmee Vera de vrouwen in problemen helpt. Hij toont onbarmhartig de financiële belangen van de medische wereld en de macht van politie en justitie. Leigh vergeet daarbij niet zijn film te kleuren met leuke karakters. Haar man werkt in een garage en ligt te slapen op voor het gezin belangrijke momenten, de zoon heeft hersenen en dus ambities, de dochter heeft nauwelijks hersenen en is maagd, de buurjongen wordt een schuchtere minnaar.

Bij Leigh is het duidelijk waar zijn sympathie ligt. In zijn films winnen de mensen met macht en goedgevulde beurzen. De toeschouwer verlaat de bioscoop met een duidelijke boodschap. Vera Drake zou een kei van een buurvrouw zijn en bij politie, justitie en medici telt slechts de wet van het geld. De gewone burger verliest het in dit machtsgeweld in alle gevallen, maar behoudt de sympathie van de toeschouwer en de filmmaker.