Eden

Het groteske begin (waarin de corpulente kok Gregor maniakaal smijt met ingrediënten, slurpt aan inktvistentakels en babbelt tegen een dode eend die hij aan het plukken is) doet vermoeden dat dit een excentrieke en decadente film zal worden, maar het tegendeel is waar. Eden is een rustige en luchtige film waarin een menselijk portret wordt geschetst van een groep personen die onder druk van een kleine leefgemeenschap niet altijd de juiste keuzes maken.

Erotische chef

Naast het koken heeft Gregor slechts één andere passie: op het terras naar serveersters kijken. Één van deze serveersters is Eden, een jonge, getrouwde vrouw met een geestelijk gehandicapt dochtertje. Als haar dochtertje op een dag bijna in een fontein in het park valt en Gregor haar redt, ontstaat er een hechte vriendschap tussen Eden en Gregor. Zij valt als een blok voor zijn kookkunst, die een magische werking op mensen lijkt te hebben. Niet voor niets spreekt men over Gregor als de ‘erotische chef’; zijn gerechten schijnen mensen een culinair orgasme te geven. De ontwikkelende vriendschap zorgt echter al snel voor roddels in het dorp en maken Edens man Xaver steeds jaloerser, wat uitloopt op een drama.

Een drama dat overigens bijzonder vermakelijke momenten heeft. Aan het einde neemt de film ook nog eens een totaal onverwachte draai die waarschijnlijk niemand had zien aankomen. Hoewel de film ook tien minuten eerder had kunnen eindigen, geeft dit de film wel een vrolijke en pittige nasmaak. De rest van de film zit vol close-ups en warme kleuren die, samen met de muziek, het geheel een intieme en sfeervolle stemming geven. De eetscènes zijn bijna magisch; in slow-motion en in stilte wordt er genoten van Gregors gerechten.

Het enige minpuntje is het ongeloofwaardige personage van Eden. Met haar onschuldige glimlach komt ze telkens weer bij Gregor aankloppen en weet hem zo steeds meer in de problemen te brengen. Het feit dat het naïeve wicht zich nooit van enig kwaad bewust is, is niet erg geloofwaardig. Wanneer je wekelijks avonden doorbrengt bij een andere man zonder dit aan je echtgenoot te vertellen en je in een klein dorpje woont, kan je verwachten dat het op een gegeven moment mis gaat. Eden lijkt zich echter totaal niet bezig te houden met haar omgeving en schranst er lustig op los. Toch mag dit de pret niet drukken. Eden is gewoon een mooi sprookje over de verboden geneugten van eten.