Fargo voor beginners

Paul Barnes (Williams) is de eigenaar van een bijna failliet reisbureau in het hartje van Alaska. Hij wil dolgraag zijn schulden aflossen zodat hij met zijn vrouw, die lijdt aan Gilles de la Tourette, naar warmere oorden kan vertrekken in de hoop dat zij hier zal opknappen. Als Barnes op een koude ochtend een lijk in een vuilcontainer vindt, besluit hij het lichaam door te laten gaan als dat van zijn vermiste broer Raymond om zo een miljoen dollar aan verzekeringsgeld op te strijken. Waar hij echter geen rekening mee heeft gehouden, is de overijverige verzekeringsagent Ted Waters (Giovanni Ribisi), die met de ontmaskering van Barnes zijn promotie wil veiligstellen. Als vervolgens twee criminelen de vrouw van Barnes ontvoeren omdat ze hun lijk terug willen hebben en bovendien de vermiste broer Raymond (Woody Harrelson) weer opduikt in Alaska, moet Barnes heel wat in het werk stellen om weg te komen met zijn oplichtpraktijken.

Fargo deel twee?

Een afgelegen dorpje in een ijzig wit sneeuwlandschap, inktzwarte humor, een man met idioot plan om veel geld te krijgen, twee incompetente criminelen en een ontvoerde echtgenote… waar kennen we dat van? Het klinkt allemaal wel erg als Fargo, de weergaloze film uit 1996 van de gebroeders Coen. Dat is geen probleem als je Fargo nog niet eerder hebt gezien, maar als je wel bekend bent met de Coen-brothers film dan is The Big White een stuk minder vermakelijk. Je ontkomt er namelijk niet aan te vergelijken en dan wint Fargo glansrijk op de punten originaliteit, zwarte humor en geschifte karakters.

Sterke cast

Wat The Big White dan toch leuk maakt, zijn de acteurs. Robin Williams is sterk en maakt van Paul Barnes een ingetogen man die alleen maar handelt uit liefde voor zijn vrouw. In de loop van de film krijg je als kijker zelfs begrip voor zijn oplichting. Ook Woody Harrelson is sterk als de doorgedraaide Raymond, die te dom is om te snappen waar hij precies mee bezig is. De ster van de film is echter Holly Hunter als de aan Gilles de la Tourette-lijdende echtgenote van Paul Barnes. Uiteraard wordt geen kans onbenut gelaten om grappen te maken over haar aandoening, maar Hunter zorgt ervoor dat Margaret Barnes ook een gevoelige kant meekrijgt. De liefde tussen Paul en Margaret Barnes is zo lief en gemeend, dat je ze het gunt om de één miljoen dollar in hun zak te steken.

IJzig vermaak

Behalve de sterke cast zit The Big White ook vol met subtiele en wat minder subtiele grappen, en heeft de film een lekkere soundtrack met een aantal goede nummers van Eels. Alhoewel Fargo in dit genre sterker is, blijft The Big White een leuke film voor zowel liefhebbers van inktzwarte komedies als voor fans van Robin Williams en Holly Hunter. Doe een dikke sjaal om en bereid je voor op wat ijzig wit vermaak met een paar grote zwarte vlekken.