Futuristische film met komische en hartverwarmende band tussen mens en machine

Frank is een alleenstaande, oude en dementerende dief die nog op zichzelf woont. Hij hoort volgens zijn kinderen eigenlijk in een verpleegtehuis, maar Frank weigert te gaan. Dus geeft zijn zoon hem een robot die Frank moet helpen met zijn cognitieve vermogens en dagelijkse verzorging.
Robot & Frank speelt zich af in de nabije, licht futuristische toekomst. Zwevende auto’s, massale monorailtreinen en laserguns blijven de kijker bespaard, maar wel zijn robots een vast onderdeel geworden van de maatschappij en zijn smartphones volledig transparant. Lijkt onhandig; dan weet je helemaal niet meer waar je moet drukken. Veel is er niet veranderd, maar het is genoeg om een mooi contrast te scheppen tussen de ouderwetse Frank (Frank Langella) en zijn omgeving.
~
Langella is een gelauwerde acteur en speelt deze prachtrol moeiteloos. Frank is grappig, aandoenlijk, intelligent en een doorgewinterde crimineel. Hij kan zijn verleden, waarin hij een succesvolle juwelendief was, niet loslaten en steelt te pas en te onpas nog allerlei kleine snuisterijen uit winkels. De beste bijrol is niet die van zijn zoon Hunter (James Marsden) die hem de robot geeft, of dochter Madison (Liv Tyler) die een afkeer heeft van robots, maar die van de robot zelf, ingesproken door Peter Sarsgaard.
~
Robot & Frank is een geslaagde film. Frank is een charismatische hoofdpersoon die zich langzaam realiseert dat hij zijn leven niet meer in de hand heeft en vergeetachtiger wordt. Dat is natuurlijk triest, en ondanks de grappige situaties met de robot heeft de film een serieuze ondertoon. Gelukkig ligt het er niet al te dik bovenop en kan de film het goed hebben. Wat Madison over Turkmenistan zegt, geldt zodoende ook voor Robot & Frank: “It’s so beautiful, but so sad, but so beautiful.”