Speurneuzen en de ondergang van de wereld

Wie bij Sherlock Holmes nog denkt aan een leuke crimi in het lieflijke negentiende eeuwse Londen moet zich nog eens bedenken. In Guy Ritchie’s handen ontpopt Holmes zich als een gezellig ouderwetse James Bond.

Robert Downey Jr. is net als in de eerste film de losgeslagen en grappige versie van Sherlock. Uitgedost als vrouw en in camouflagekleding gaat hij het kwaad in de Victoriaanse wereld te lijf. Jude Law zet een aardige rol neer van Dr. Watson, een man die controle over zijn ratio probeert te houden in de wereld vol onzin waarin speurneus Holmes leeft. Dit keer mogen Holmes en Watson echter niet in hun vertrouwde Londen blijven, maar reizen ze naar Frankrijk, Duitsland en Zwitserland. Waar de eerste Sherlock à la Richie nog trekken had van de Britse detective is het personage in de tweede film tot een superheld verworden.

Sherlock Holmes is getuige bij Dr. Watsons bruiloft. Al op de vrijgezellenavond gaat het natuurlijk mis met Sherlock die het niet kan laten om zijn detectivewerk voor de vriendschap te stellen. In de nachtclub waar de aanstaande bruidegom zich vermaakt met poker ziet Holmes de handlangers van zijn nieuwe verdachte, professor James Moriarty (Jared Harris). Hij kan niet anders dan ingrijpen en een grote rotzooi trappen in de club. Eenmaal getrouwd zullen ook de wittebroodsweken van Watson niet zo verlopen als hij had gedacht. In de trein naar Parijs wordt het nieuwe echtpaar belaagd door moordlustige mannen van Moriarty.

Deze Moriarty is een kwade genius die zijn hand heeft in meerdere moorden. Zijn intelligentie is gewaagd aan die van Sherlock Holmes en er is geen bewijs tegen hem te leveren. Het gevaar van het wiskundig genie is de speurneus duidelijk, maar zijn plannen doorziet hij nog niet en ook Watson gelooft hem niet. Zijn strategie wordt pas duidelijk als blijkt dat Moriarty zijn hand legt op een Duitse wapenfabriek. Hij zal er alles aan doen om een crisis tussen de Europese grootmachten te veroorzaken, goed voor de zaken. Daarmee krijgt Sherlock Holmes een leger aan vijanden achter zich aan

Verwijzingen naar actiefilms

Guy Ritchie pakt weer uit met zijn karakteristieke stijl van actie doorspekt met speed cams en special effects. In Sherlock Holmes: A Game of Shadows, kiest hij ervoor om met sterk gestileerde flashbacks de werking van actiescènes en de genieën van Holmes en Moriarty te laten zien. Het is een goed gevonden verteltechniek maar geeft de film wel een hoog McGyvergehalte. Net als de verhaallijn heeft het weinig meer met de originele Sherlock Holmes te maken. Ritchie blijft doorstuwen met het verhaal. Zo erg zelfs dat je wel wat rust zou willen.

De keuze om Sherlock Holmes tegen de ondergang van de wereld te laten vechten wordt passend verpakt in een grauwige stijl en Brits sarcasme. Daarmee wordt Holmes een Victoriaanse James Bond en Q ineen. Watson kan handmatig grote verwondingen herstellen, iets dat meer doet denken aan een personage als The Terminator. Toen Ritchie de eerste Sherlockfilm maakte gaf hij de personages al een metamorfose maar behield hij de geest van het icoon Sherlock Holmes. Daarmee kon de film nog doorgaan voor een moderne versie van de detective. De tweede film gaat in de modernisering flinke stappen verder. Sherlock Holmes wordt daarmee slechts een kapstok om een stampvolle actiekomedie te maken die bol staat met verwijzingen naar actiefilms van de jaren tachtig.