Film / Films

Puzzelstukjes

recensie: The Burning Plain

Na het grote internationale succes van Babel, de derde samenwerking tussen scenarioschrijver Guillermo Arriaga en regisseur Alejandro González Iñárritu, was Arriaga het zat. Hij vond dat de regisseur te veel met de eer van zijn verhalen ging strijken en wilde zelf ook eens op de regiestoel plaatsnemen. Het resultaat is nu in de bioscopen te zien.

~

Arriaga wist voor zijn regiedebuut actrices als Charlize Theron en Kim Basinger te strikken. Zoals we gewend zijn van Arriaga worden verschillende verhalen met horten en stoten verteld. Veel blijft lang onduidelijk en het is aan de kijker de verhalen te duiden. De film speelt zich af op twee verschillende locaties, in het heden en in het verleden. Charlize Theron is Sylvia, de manager van een restaurant in het grauwe Portland, Oregon. Ze is duidelijk ongelukkig met haar leven en is getekend door haar jeugd, waardoor ze zich aan niemand volledig kan overgeven

Romance

Het andere verhaal speelt zich af op de woestijnvlaktes van New Mexico, waar twee families treuren om het verlies van hun geliefden, die een geheime affaire met elkaar hadden en zijn omgekomen door een brand. Santiago en Mariana (Jennifer Lawrence), de kinderen van Nick en Gina (Kim Basinger), proberen erachter te komen wat er met hun ouders is gebeurd en ontwikkelen daarbij een romance die ze voor hun omgeving verborgen moeten houden. Door middel van flashbacks wordt duidelijk wat er precies met Nick en Gina gebeurd is. Een derde verhaal, dat zich afspeelt in Mexico en handelt over de belevenissen van een klein meisje en haar vader, zal later ook nog een cruciale rol spelen in het verhaal.

~

Arriaga is een scenarioschrijver die vele bewonderaars heeft, maar ook kijkers afstoot door zijn non-lineaire vertelstructuur. Voor wie een voorgekauwd verhaal wil dat rustig voortkabbelt en geen intellectuele inspanning vereist, is de stijl van Arriaga inderdaad niet geschikt. Maar voor wie in de bioscoop een uitdaging zoekt en bereid is wat moeite doen de beweegredenen van de personages te doorgronden en de puzzelstukjes die Arriaga opgooit, op de juiste plekjes te plaatsen, wordt daar uiteindelijk voor beloond. The Burning Plain komt wat traag op gang, en lijkt in eerste instantie de scherpte en intensiteit van Babel en Amores perros niet te kunnen evenaren, maar dat is ook niet de intentie van Arriaga. Zijn regie is wat subtieler dan González Iñárritu en hij laat, niet verrassend, vooral het scenario het werk doen.

Talent

~

De film is prachtig gefotografeerd door Robert Elswit, die de delen in New Mexico voor zijn rekening nam, en John Toll, die het deel in Oregon filmde. Ook de actrices, met name Charlize Theron in een van haar betere rollen, en debutante Jennifer Lawrence, maken veel indruk. Bovenal blijft The Burning Plain echter een auteursfilm. De beproefde thema’s van Arriaga, het noodlot, schuld en vergeving en het feit dat iedereen met elkaar verbonden is, komen ruimschoots aan bod en zullen zijn trouwe fans niet teleurstellen. Hoewel critici ongetwijfeld zullen beweren dat de film te veel als een intellectuele exercitie in scenarioschrijven overkomt, geeft Arriaga wel degelijk blijk van talent als regisseur. Hij weet het drama vakkundig te regisseren, bouwt zijn film goed op en eindigt met een werkelijk prachtige climax die het hele verhaal een ontroerende, nieuwe lading geeft. Het niveau van een regisseur als González Iñárritu heeft hij nog niet bereikt, maar Arriaga is op de goede weg.