Lollige kerstboom met nadrukkelijke boodschap

De film bestaat uit zes losse verhalen, die verbonden worden door een raamvertelling. Een leraar op een Vlaamse filmacademie laat de film aan zijn leerlingen zien om ze te leren hoe het niet moet. Hij zet keer op keer de projector stil om te wijzen op inconsistentie in de filmstijl, goedkope grappen of overbodig bloot. Terstall lijkt zijn critici te slim af te willen zijn, door vooraf al zijn stilistische uitspattingen van negatief commentaar te voorzien. Zo verandert een zwart-wit beeld in kleur op het moment dat iemand opmerkt dat “je het allemaal niet zo zwart-wit moet zien”. Terstall heeft er duidelijk lol in.

Vooral veel lol

~

Het lijkt erop dat iedere acteur die iets voorstelt in Nederland maar wat graag met de regisseur wil werken. De cast, crew en facilitaire bedrijven zagen af van een honorarium om de film, met een budget van 67.000 euro, van de grond te krijgen. Wat ze ervoor terugkregen was vooral veel lol. Jan Mulder laat zich in een bijna geheel in het Gronings gesproken verhaallijn verleiden door jong blaadje Esmarel Gasman. Dieuwertje Blok mag met de borsten bloot met Katja Schuurman in bed liggen, en Erik Sauers is een metroman die door het lesbische koppel uit zijn vriendenkring gevraagd wordt de vader van hun kind te worden, omdat halfbloedjes nu eenmaal langer leven. Een hele neger vinden ze dan weer minder geschikt, “want die hebben van die trekken… Niet dat jij dat hebt, hoor!”

Er is nauwelijks een bevolkingsgroep te bedenken die zich niet beledigd zou kunnen voelen door SEXTET. Grappen over negers, moslims, Christenen, lesbo’s, Gooise vrouwen en mooie meisjes vliegen je om de oren. Politiek incorrect zijn ze altijd, leuk gelukkig meestal ook. Ondertussen worden vooroordelen onderuit gehaald en weer opnieuw in elkaar gezet.

Vrouwenliefhebber

~

Minder leuk wordt het eigenlijk pas als de verhaallijnen serieuzer worden. SEXTET is in eerste instantie een komedie, maar Terstall wil er nadrukkelijk een moraal in kwijt. Daarom zitten de lesbische vrouwen topless in het park over de onderdrukking van moslima’s te praten en is de leraar met zijn afkeer van naaktscènes zelf de grootste viezerik.

Vervelender is de zinloze verhaallijn, waarin Dirk Zeelenberg verliefd wordt op het ‘monsterlijke meisje’, Terstalls nieuwe protégee Esmarel Gasman. De verhaallijn dient geen ander doel dan Gasmans niet te betwisten schoonheid eindeloos in beeld te brengen en van commentaar in de voice over te voorzien. Dan is het niet langer provocateur Terstall die de film regisseert, maar neemt vrouwenliefhebber Terstall het over, en die is helaas heel wat minder kritisch ten opzichte van zijn eigen film.

Lees hier een interview met Eddy Terstall over deze film.