The Last Legion

De Europese Oudheid is hot. De HBO/BBC-serie Rome was een daverend succes, een paar maanden geleden verscheen het actiespektakel 300, Terry Jones kwam vorig jaar met zijn documentairereeks Barbarians en nu is er The Last Legion. In vergelijking met de drie eerder genoemde producties schiet deze film echter kwalitatief tekort. Zelfs de grote sterrencast (Ben Kingsley, Colin Firth, John Hanna en Kevin McKidd uit de eerder genoemde serie Rome) mag niet baten; The Last Legion is een oppervlakkige en slappe film geworden.

In 476 na Christus wordt de jonge Romeinse keizer Romulus Augustus gevangen genomen door een leger van Gothen die het Romeinse rijk overnemen. Wanneer hij samen met zijn leraar Ambrosinus (Ben Kingsley) in een afgelegen vesting wordt opgesloten, komt legioenkapitein Aurelius (Colin Firth) samen met een groepje volgelingen (waaronder de ‘verplichte’ exotische krijgster) hem redden. Terwijl de groep in Britannië op zoek gaat naar het laatste legioen dat nog trouw is aan Rome, wordt er tussen neus en lippen door ook nog een voorspelling over een zwaard en de ultieme heerser genoemd… Klinkt bekend? Juist ja.

Dit is inderdaad de voorloper op het verhaal van Arthur en Excalibur. De hints stapelen zich al snel op; de tovenaar en leraar Ambrosinus, de kleine jongen en de legende van het zwaard, de schurk Vortgyn, de muur van Hadrianus en natuurlijk de vlag met de rode draak. Ja ja, ken uw klassiekers!

Gemene Gothen

Na een ontzettend Disney-esque begin vallen de stereotype barbaren, een typering die Terry Jones zo wanhopig probeerde te ontkrachten, Rome binnen. Daarna zet het oppervlakkige spel, wat vreemd is voor deze bekende groep Britse historische spektakelfilmacteurs, zich rustig voort langs de lijnen van voorspelbaarheid. De legioenkapitein en de exotische krijgster worden verliefd op elkaar, de slechterik draagt een masker en een zwarte cape, en een grote veldslag (die er ook al knullig uitziet) bepaalt de uiteindelijke afloop. Wat nog tergender is aan deze film, is de manier waarop het Romeinse rijk wordt verheerlijkt als een plek waar een onschuldige groep mensen onderdrukt wordt door de gemene Gothen. En dat voor een rijk dat bekend staat om verovering en onderdrukking.

Dat regisseur Doug Lefler eerder betrokken is geweest bij TV-series zoals Hercules en Xena: Warrior Princess is goed te merken; de film stijgt qua diepgang en kwaliteit niet uit boven een gemiddelde aflevering van deze twee series. De dialogen zijn vreselijk statisch en de spanningsopbouw is ver te zoeken, mede door de eerder genoemde voorspelbaarheid. De sympathie die getracht wordt op te wekken voor de personages werkt geenszins, ze missen daarvoor simpelweg elke vorm van diepgang. Vooral Colin Firth, die moet overkomen als de stugge en ruige held, is bij tijd en wijlen onbedoeld lachwekkend.

Ongeïnspireerd

The Last Legion heeft als verhaal al vrij weinig te bieden. Wellicht dat de personages daardoor minder goed uit de verf komen. Maar wat hier vooral het geval lijkt te zijn, is dat iedereen dermate ongeïnspireerd is dat plichtmatig de teksten worden opgedreund totdat de regisseur roept dat men naar huis mag. Erg jammer van een mooie locatie en een groep getalenteerde acteurs. Met goede hoop kijken we maar weer naar het volgende oudheidspektakel.