Just My Luck

Ashley Albright (Lohan) heeft zoveel geluk, dat het voor haar een ‘way of life’ is geworden. Niet alleen heeft ze een succesvolle carrière als PR-dame, ook het privéleven van de twintiger loopt op rolletjes. Als ze op een feest brokkenpiloot Jake Hardin (Chris Pine) zoent, lijkt haar geluk echter ineens te keren en verandert Ashley in een enorme pechvogel. Er is maar één conclusie mogelijk: tijdens de zoen is het geluk van de twee verwisseld. Ashley laat het er niet bij zitten en zet alles in het werk om haar geluk terug te vinden.

Voorspelbaar

Klinkt behoorlijk kinderachtig? Dat is het ook. En dat is op z’n minst opmerkelijk te noemen, omdat regisseur Donald Petrie met titels als Miss Congeniality en How to Lose a Guy in 10 Days heeft bewezen dat hij binnen het genre ‘romantische komedie’ films kan maken die wellicht niet hoogstaand zijn, maar zeker goed te pruimen. In Just My Luck slaat Petrie de plank echter geheel mis. De grappen zijn voorspelbaar en helemaal niet leuk en de film is langer dan nodig is.

Wat de film zelfs gewoonweg irritant maakt, is de manier hoe alles overdreven in beeld is gebracht. Als geluksvogel Ashley de deur uitgaat, verdwijnen de regenwolken letterlijk achter de zon, stoppen vier taxi’s voor haar neus en als op haar werk een overvolle lift voor haar neus dichtgaat, opent een seconde later de volgende lift met daarin een aantrekkelijke man. De gemiddelde dag van haar tegenpool Jake bestaat echter uit drie bijna-aanrijdingen, een onterechte arrestatie en een greep in een hondendrol. Dat is misschien grappig voor een wat jonger publiek, maar zeker niet voor de volwassen bioscoopbezoeker waar de film voor is bedoeld.

Tenenkrommend

Lohan heeft de vijf miljoen dollar die ze voor deze film heeft ontvangen zeker niet te danken aan haar acteertalent. Hoewel het een leuke persoonlijkheid is om naar te kijken, is haar acteerwerk bij vlagen tenenkrommend slecht. Haar tegenspeler Chris Pine doet het een stuk beter. Het opkomende talent is met zijn verschijning een aangename verrassing in een film die van kinderachtige ellende aan elkaar hangt.

Petries nieuwste film is het type dertien-in-een-dozijn geworden, met lauwe grappen en een verhaal dat niet blijft hangen. Als je één ding kunt leren van Just My Luck is het dat ongeluk niet te vermijden is. Door deze film niet in de bioscoop te gaan bezichtigen kom je al een behoorlijk eind in de goede richting.