Eng of eenzaam
Waarschuwing: voor wie van The Gift wil genieten, kijkt vooraf vooral niet de trailer. Je zou zomaar kunnen denken dat we hier met B-horror vol goedkope schrikeffecten te maken hebben. Niets is minder waar. Het regiedebuut van acteur Joel Edgerton, die zelf ook het verhaal schreef, is een venijnige psychologische thriller.
Edgerton heeft daarbij goed gekeken naar het werk van Hitchcock en films als Fatal Attraction en The Hand That Rocks the Cradle. Zelfs de filmhuisshocker Caché van Michael Haneke schiet in gedachten, maar dan wel een goedgemaakte versie voor de grotere massa.
The Gift draait om drie personen. Het jonge stel Simon (Jason Bateman) en Robyn (Rebecca Hall) verhuist naar de suburbs van LA om daar na een miskraam en psychose een nieuw begin te maken in hun modernistische bungalow. In de supermarkt lopen ze Gordo (Joel Edgerton), een oude bekende van Simon tegen het lijf.
Ongevraagde cadeautjes
Deze wat zonderlinge figuur is snel niet meer uit hun leven weg te denken. Hij komt het echtpaar ongevraagd cadeautjes brengen en nodigt zichzelf uit voor etentjes. Daardoor is The Gift meteen al spannend, want wat wil de opdringerige Gordo nou eigenlijk van de twee?
De sfeer wordt nog eens extra broeierig omdat het stel het maar niet eens kan worden over de bedoelingen van de ongewenste nieuwe ‘vriend’. Robyn ziet vooral een eenzame man die contact zoekt. Simon vindt zijn oude schoolgenoot maar een manipulatieve engerd. Omdat Edgerton zijn rol van indringer vrijwel emotieloos en met uitgestreken gezicht speelt blijft het voor de kijker ook lange tijd een raadsel hoe we Gordo nou moeten duiden.
Het meningsverschil leidt tot relationele spanningen tussen het stel. Zeker wanneer blijkt dat het gedeelde verleden van Simon en Gordo iets complexer in elkaar steekt dan Robyn al die tijd dacht.
Vaardige manipulatie
Edgerton voert bekwaam de druk op. Telkens wanneer je denkt te weten welke kant de film opgaat, volgt er een plotwending die weer nieuwe perspectieven biedt. Enkele goedgekozen schrikeffecten houden de kijker scherp. En dan is er de vierde hoofdrolspeler: de bungalow met de grote glaswanden biedt Edgerton de mogelijkheid om een constante sfeer van dreiging en onbehagen neer te zetten.
Over het verrassende einde valt te twisten. Zeker wanneer je na de eerste schrik bedenkt dat er tegenwoordig toch technieken bestaan die de waarheid achter het onthulde grote geheim kunnen onderzoeken. Maar ook dan nog blijft het sterke ensemblespel van de drie hoofdrolspelers en de vaardige, manipulatieve regie van Edgerton overeind. Een veelbelovend debuut.
