Doorleefd en vurig

Wie eerst luistert en daarna de bandbiografie leest, zal haast niet geloven dat deze onstuimige negenmansformatie gewoon uit Nederland komt. Niets aan de muziek, die toch erg Amerikaans aandoet, doet ook maar een moment denken aan ons kikkerlandje. Mojo Man klinkt woest, doorleefd en vooral heel vurig.

De band

De basis van de band vormen Marcel Duprix, zanger en gitarist en Reinier Zervaas, tenorsaxofonist. Dit duo kreeg al snel gezelschap van drummer Rick van der Vlist, bassist John Aponno en gitarist Theo van Niel. De band werd compleet gemaakt met nog eens vier blazers: Robert Boogaart, Marco Muusz, Robert van der Laarse en Henk Brüggemann. Deze negen mannen doken de Basement Studio’s in Den Haag in om het door Marcel Duprix geschreven repertoire op te nemen, nadat ze op het podium van diverse festivals hun spel ten gehore hadden gebracht en lekker op elkaar ingespeeld waren.

Met een vijfkoppige blazerssectie onderscheidt Mojo Man zich direct in hun genre, waar gitaar, bas en drums nog altijd de standaardbezetting vormen. Maar ondanks al dat kopergeweld horen we toch echt een blues-rockband aan het werk. De blazers geven een heerlijk sausje aan de met blues versneden rock ‘n’ roll, bovendien sijpelt er flink wat soul tussen de noten door. Dat ze hun debuutalbum Balls & Horns hebben genoemd geeft al een aanwijzing voor de sound van dit plaatje: het is een sound met ballen terwijl het hoorngeschal wel hoorbaar is, maar niet overheerst.

Feestje bouwen

Hoewel de stem van componist, zanger en gitarist Marcel Duprix de ruwheid van Rod Stewart, Frankie Miller en Joe Cocker heeft, ontbreekt bij Mojo Man hun rockgeluid. Laat je ook niet op het verkeerde been zetten door het – overigens fraaie – hoesje van het album. De oude foto van een indiaan die naar een hoorngrammofoon zit te luisteren heeft niks te maken met het opzwepende en onstuimige folk-geluid van Mojo Man.

De band speelt op het album een waar feestje aan muziek bij elkaar. Er is geen tijd voor lieflijke klanken. De band speelt van het openingsnummer ‘Scarecrow’ tot de afsluiter ‘Searchingman’ een wervelende show waar de vonken vanaf springen. Geen wonder dat de band op de TT van Assen, Big Rivers, Bevrijdingsfestival Wageningen en North Sea Jazz hun sporen mocht verdienen en het publiek in extase achterliet. Kom, ik zet hem nog eens op en schenk de glazen nog eens vol!

Live in Nederland:

20 maart 2016, De Bosuil, Weert

27 april 2016, Oerkroeg Schiller, Aalten