Emoties die wat te hoog oplopen
.
~
In Gelijk spel vormen Orianna en Ivy een team. Ze werken veel samen als art director en copywriter op het reclamebureau Green, dat is gevestigd in Soho. Buiten het werk zijn de twee ook bevriend, maar dat verandert als Oraina een relatie krijgt met Dan, hoofd financiën. Ze houden dit eerst geheim voor hun colleges en zelfs voor Ivy. Dit vindt Ivy niet leuk. En als Orianna dan ook nog een career move maakt en creatief directeur wordt, gaat haar wraakcampagne van start.
Trouwen
Ivy speelt iedereen tegen elkaar uit en dat alleen om er zelf beter van te worden. Ze verzint dingen, vertelt halve waarheden en meer van die dingen. Gelukkig verklaart de schrijfter wel waarom ze dat doet. Ze heeft een nare jeugd gehad. En dan doe je zulke dingen, dus. Echter in dit verhaal waar ‘slecht’ heel slecht is en ‘goed’ heel goed, komt alles op z’n pootjes terecht. Ivy wordt door iedereen verlaten en Dan en Orianna komen weer bij elkaar en trouwen zelfs! Eind goed al goed.
Het verhaal is compleet met karakters die niet uitgewerkt worden, maar waarvan een fijne stereotypering wordt gegeven, zoals de homoseksuele sportinstructeur, die voor Dan valt en de aan winkelen verslaafde artdirectors en copy writers. Ivy is een mooie roodharige en Oriana een gevoelige ronde Italiaanse in wier ogen telkens tranen wellen, of zoals de schrijfster zegt: druppen of rollen. Doordat de meeste personages veel te lang werken, reageren ze soms nogal overtrokken, zoals Orianna wanneer Dan het horloge verloren heeft, dat ze hem gaf.
~
‘Ik denk dat ik het op de sportschool heb laten liggen’, gaf hij toe.
‘Op de sportschool?’, krijste Oriann met een mengeling van boosheid en schrik. ‘Waar op de sportschool?’
‘Dat weet ik niet meer precies.’ Dans gedachten waren één grote warboel. ‘Waarschijnlijk in de kleedkamer.’
‘Maar dan heeft iemand het misschien wel gestolen!’ jammerde Orianna. ‘O, Dan!’ De tranen begonnen over haar wangen te rollen.
Shakespeare zou zich omdraaien in zijn graf. Gelijk spel zou een moderne Othello zijn. Goed, iemand neemt wraak op iemand anders, maar verder kunnen het verhaal en de dialogen niet tippen aan de middeleeuwse variant. De titels boven de hoofdstukken zijn bedoeld als moderne varianten op Shakesperiaanse zinnen, bijvoorbeeld Had ik jou niet lief de chaos is compleet. Maar ze zijn flauw en passen niet goed in het boek.
Verliezen
Doordat er veel dialogen zijn leest het boek snel, maar dat is nog geen teken van kwaliteit. Er zit een kleine spanningsboog in, zeker wanneer er ook nog een fraudezaak is, maar het is allemaal wat te zoet. De emoties lopen hoog, doet het persbericht me geloven, maar de personages stellen zich misschien wat te veel aan. Als ze iets minder overdreven reageerden, was er lang niet zo veel aan de hand geweest. Misschien is het boek leuk voor in de metro, maar als je het toevallig verliest bij het overstappen, is dat ook niet zo’n probleem.
