‘Bovennatuurlijke’ strips

~

Soeperman: Het werd tijd

Sommigen zullen Soeperman nog kennen uit de tijd dat hij in het inmiddels ter ziele gegane Eppo Wordt Vervolgd debuteerde. Hier sloeg hij meteen aan bij de vele lezers. Na enkele mislukte uitgaves, waaronder zelfs een met nietjes bij elkaar gehouden album, is uitgeverij BeeDee nu begonnen de albums op degelijke wijze integraal uit te geven. Voor deze nieuwe uitgave zijn de oude verhalen in chronologische volgorde geplaatst en is er nog een nieuw verhaal bijgetekend. En dat heeft deze iets onhandigere versie van Superman ook wel verdiend. Met zijn straalmotertje en overgevoeligheid voor broccoli – bij de aanblik van deze groente verliest hij al zijn krachten – heeft hij het niet makkelijk, al weet hij toch vaak de boeven in de kraag te vatten of een goede daad te verrichten.

Uilenbroeks tekenwerk blijkt ook in zwart-wit verbazend goed te werken, iets wat bij een komisch getekende strip als Soeperman niet vaak het geval is. De tekeningen zijn ook in zwart-wit erg dynamisch, waardoor het gemis van kleur nauwelijks opvalt. Gelukkig is deze strip niet alleen komisch getekend maar ook nog eens komisch geschreven: de grappen zijn vaak zeer geslaagd, en Soepermans sidekick, de egel Leo, zorgt voor hilarische situaties. Vooral het verhaal waarin hij als Wonderegel optreedt, inclusief proppelerhoedje met verlengsnoer, zal bij menig lezer voor tranen van het lachen zorgen. En zo zijn er wel meer enorm grappige verhalen die uit het brein van Ritstier en de pen van Uilenbroek zijn gerold. Door slim gebruik te maken van enkele running gags zorgen de twee ervoor dat je ook steeds meer aan Soeperman gaat hechten, zodat je haast medelijden krijgt als er weer iets mislukt. Door dit alles is het een zeer genietbaar album geworden, des te beter dus dat er nog enkele andere Soeperman-albums gepland staan.

~

Diepte en karakter

Met net Soeperman achter de kiezen is Marlene als een klap in je gezicht: al die gezelligheid maakt spontaan plaats voor een grimmiger sfeertje, in een veel donkerdere tekenstijl, en een veel donkerder verhaal. Het verhaal draait om inspecteur Joergensen, die onderzoek doet naar de moord op een perverse man, die door een telescoop naar Marlene, de naamgeefster van dit verhaal, stond te gluren op het moment dat hij vermoord werd. Langzaamaan ontdekt hij dat het geen gewone moord is maar dat hij hier te maken heeft met bovennatuurlijke elementen, die wel eens heel gevaarlijk zouden kunnen zijn. Afgezien van een ietwat overbodige seksscène zit het verhaal goed in elkaar, al moet je om het echt te waarderen wel tegen “vreemde” wezens kunnen, zoals bijvoorbeeld demonen. Geen standaard moordverhaal dus, maar ook niet heel ingenieus.

Snejbjerg tekent in realistische stijl en produceert tamelijk strakke, goed afgewerkte tekeningen. Om het schaduweffect nog groter te maken heeft hij gebruik gemaakt van een paarse steunkleur, die hij als extra lichtovergang in zijn tekening heeft gebruikt. Ook in hele donkere scènes weet hij zich prima te redden, iets waar andere tekenaars die in realistische stijl werken nog wel eens problemen mee willen hebben. In vechtscènes toont Snejbjerg zich een expert: ze zien er dynamisch uit en zijn goed uitgewerkt, al zijn ze wel wat over the top. Vooral een scène waarin Joergensen zonder enige moeite allerlei boeven in elkaar slaat is daarvan een goed voorbeeld. Marlene is in elk geval een prima leesbaar verhaal geworden, al is het in feite een veredelde detective, zoals er al zoveel van zijn in stripland.

Soeperman: het werd tijd • Tekeningen: René Uilenbroek • Scenario: Willem Ritstier • Uitgever: BeeDee • Prijs: € 14,95 (softcover) • 48 bladzijden • ISBN: 90 77331 23 9

Marlene • Scenario en tekeningen: Peter Snejbjerg • Uitgever: BeeDee • Prijs: € 14,95 (softcover) • 48 bladzijden • ISBN: 90 77331 26 3