Voorzichtig in de voetsporen van Daft Punk
“We are your friends! You’ll never be alone again!” Gezongen door een overstuurde stem, ondersteund door stevige elektronische muziek met een enorme French touch. Klinkt dit bekend? Dan heb je waarschijnlijk al kennisgemaakt met Justice. Hun remix van Simians Never Be Alone kreeg een zeer goede ontvangst en raakte bekender dan het origineel. Er werd dan ook reikhalzend uitgekeken naar debuutplaat †. Het uit Parijs afkomstige duo, bestaande uit Gaspard Augé en Xavier de Rosnay, is hipper dan hip, single D.A.N.C.E. komt met de regelmaat van de klok voorbij op MTV en lovende kritieken komen bij bosjes uit de hemel vallen. De hoogste tijd dus om te kijken of Justice de hooggespannen verwachtingen waar kan maken.
 |
| Gaspard Augé |
† verschijnt bij het Franse platenlabel Ed Banger, waar ondermeer artiesten als SebastiAn, DJ Mehdi en Mr. Oizo ondergebracht zijn. De plaat staat vol met electrodance, doorspekt met de Franse slag, waarin zeer duidelijk de invloeden van Daft Punk te horen zijn. Na Vitalic, MSTRKRFT, Digitalism en Simian Mobile Disco doet nu ook Justice een duit in het New French Touch-zakje en probeert het ook de geest van Daft Punk levende te houden. Ze doen hierop zo hard hun best dat ze helaas haast lijken te vergeten dat er zelf ook iets bedacht mag worden.
Balans
De twaalf nummers op † bestaan enerzijds uit stevige dancetracks met overstuurde bassen en stevige drums. Voorbeelden hiervan zijn de bombastische opener Genesis, DVNO, Stress en Waters of Nazareth. Anderzijds zijn er de meer radiovriendelijke nummers als de poppy single D.A.N.C.E., Valentine en One Minute to Midnight. Deze afwisseling zorgt voor een goede balans en † is dan ook een plaat met voor elk wat wils, eentje die niet snel verveelt. Dit komt mede door de afwisselende vocale inbreng. In D.A.N.C.E. is het een vrolijk kinderkoortje, in DVNO een funky mannenstem en in The Party wordt vocale ondersteuning verleend door labelgenote Uffie, die klinkt als een murmelende Peaches.
 |
| Xavier de Rosnay |
Geen risico
Over de hele cd genomen, valt de grote mate van gebruiksvriendelijkheid op. Op Daft Punks Homework hoorde je echt iets nieuws, een compromisloze experimenteerdrift die de grenzen opzocht en probeerde op te rekken. Justice daarentegen neemt weinig risico en kleurt netjes binnen de lijntjes. De nummers klinken allemaal wel prima maar † zal zeker niet zo revolutionair en tijdloos blijken als bijvoorbeeld Daft Punks debuut. De funky dancebassen en de door de vocoder en distortion vervormde gitaartjes en stemmetjes zijn erg goed gejat, hier en daar geperfectioneerd, maar niet bijster origineel. Toch, eerlijk is eerlijk, klinkt † wel verdraaid lekker. Muziek die niet alleen gemaakt lijkt te zijn om op te dansen, maar die je met een enkel vrolijk refreintje, leuke basloopjes en mooie vioolpartijen ook blij weet te maken. Niet zo origineel dus, maar wel minimaal net zo leuk als een gemiddelde Daft Punk plaat.
