Muziek / Album

Eindelijk echt nieuw werk

recensie: Odelion

Wat kun je als liefhebber van een artiest toch uitkijken naar nieuw werk. Na een periode waarin Margriet Sjoerdsma verdienstelijk het werk van Eva Cassidy vertolkte is het nu tijd voor eigen werk. Onder de naam Odelion brengt ze zelfgeschreven muziek ten gehore.

In februari jongstleden kreeg Sjoerdsma de oeuvreprijs uitgereikt in het Schillertheater te Utrecht. Zo voegde ze zich in de reeks waarin ook Herman van Veen en Lenny Kuhr zich mogen rangschikken. De lovende kritieken en uitverkochte zalen rond de reeks A Tribute to Eva Cassidy legden de lat hoog voor wat daarna zou komen.

Odelion

Margriet Sjoerdsma kruipt in het pseudoniem van Odelion om ons van een fraaie set aan nieuwe, eigen composities te voorzien. Ze slaat daarbij muzikaal een nieuwe weg in om aan de andere kant toch haar grootste liefde te bedrijven: het schrijven en uitvoeren van mooie liedjes. Om deze liedjes te laten ontstaan trok Sjoerdsma zich terug in een stil huisje in Noorwegen. Een periode van zelfreflectie zorgde voor de juiste voedingsbodem, ver weg van drukte en stress en vooral teruggeworpen op zichzelf, het zalven van wonden van een gebroken hart en het durven loslaten van het verleden op weg naar een nieuwe toekomst. De overweldigende stilte en kracht van de natuur horen we terug in het dozijn nieuwe liedjes dat we onder de naam Odelion tot ons mogen nemen. Slechts in de openingstrack ‘Blue Eyed Boy’ wordt ze in de compositie bijgestaan door Arie Storm. De overige liedjes zijn volledig van eigen signatuur. Met dit persoonlijke album onderschrijft Sjoerdsma dat ze een mooie, gevoelige hand van componeren heeft.

Het grote genieten

In een bezetting waar ruimte is voor koperblazers en een voltallige band is het knap om liedjes toch ook klein te houden. Het getuigt van grote klasse dat Sjoerdsma daarin slaagt met een uitgelezen team en haar keuze aan plaatsen waar Odelion het levenslicht mocht zien. Opgenomen in Duitsland in Fattoria Musica, gemixt in Gotland (Zweden) en gemasterd door de man die ook Damian Rice van een prachtig geluid voorzag: Pete Maher. Ze liet zo niets echt aan het toeval over. Alleen de inspiratie moest vloeien in Noorwegen en dat heeft het gedaan. Vanaf de openingstrack houdt Sjoerdsma de luisteraar geboeid en betrokken. ‘Blue Eyed Boy’ groeit al snel tot de lieveling of het ankerpunt van het album. ‘Forgiveness’ noemt ze inmiddels haar lijflied, waarin ze het gebroken hart etaleert vol van verwachtingen en teleurstellingen. In het opzwepende ‘Lying Hears The Lie Awake At Night’ rekent Sjoerdsma af met familiedemonen. De echte fan weet allang dat de zangeres regelmatig tegen de jazz aanschuurt. Ook op Odelion horen we dat in het voorlaatste liedje, ‘Three Stars’, in een onweerstaanbare vrijage.

Sjoerdsma heeft met Odelion een alter ego neergezet, waarvan we alleen maar kunnen hopen dat ze zich daar niet achter verbergt, maar vooral zichzelf blijft zoals we in haar liedjes horen. Kwalitatief heeft ze de lat voor een vervolg opnieuw een trede hoger gelegd. De grote klasse die Margriet Sjoerdsma etaleert zal haar in het najaar naar vaderlandse theaters brengen, maar verdient ook internationaal de aandacht.

Live in Nederland:

11-10-2019 Concertgebouw Amsterdam
26-10-2019 Paradox Tilburg
16-12-2019 Verkadefabriek Den Bosch
9-5-2020 Lawei Drachten
15-5-2020 Harmonie Leeuwarden
28-5-2020 Cool Heerhugowaard
29-5-2020 Orpheus Apeldoorn