Onvoorwaardelijke moederliefde

De openingsshot van Mother toont een vrouw die door de graanvelden dwaalt en een soort dansritueel uitvoert. Haar blik is vol van tragiek, dit is een vrouw die iets met zich meedraagt. Zij blijkt moeder te zijn van Do-joon, een verstandelijk beperkte jongeman. Ze werkt in een winkel en voert clandestien acupunctuur uit. Ondertussen houdt ze haar zoon op alle mogelijke manieren in de gaten. Hij is zwak en beïnvloedbaar en belandt telkens weer in de problemen. Wanneer een meisje vermoord is, wordt Do-joon als hoofdverdachte in de moordzaak opgepakt. Zijn moeder is, ondanks harde bewijzen, overtuigd van zijn onschuld en doet alles om hem uit de gevangenis te krijgen. Wanneer de autoriteiten tegenwerken, besluit ze zelf op onderzoek uit te gaan, met hulp van Do-joons vriend Jin-tae. Zo komt zij steeds dichter bij de waarheid en gaat ze tot het uiterste om haar zoon te beschermen.

Verstandelijke beperking

Mentale zwakte lijkt een terugkerend thema in Bongs films. In Memories of Murder (2003) wordt een verstandelijk beperkte jongen opgepakt als verdachte in een moordzaak (de film berust op een echte politiezaak uit de jaren tachtig). In Memories of Murder staan de rechercheurs centraal die worstelen met de moordzaak, zich erin vastbijten en hun verdachten tot het uiterste drijven: verstandelijk beperkt of niet, die bekentenis moet en zal er komen.  In The Host (2006) is er een steekje los bij de hoofdpersoon, die door zijn vader verdedigd wordt wanneer zijn zus en broer hun minachting voor hem laten blijken.

In Mother bekijkt hij hetzelfde gegeven vanuit een ander perspectief: de betrokkenheid en bezorgdheid van de moeder is vanaf het begin zichtbaar. Dit levert wat komische scènes op. Wanneer Do-joon opgepakt wordt voor het vernielen van een Mercedes, is zijn moeder de reddende engel. Bezorgd snelt ze het politiebureau binnen en moet opdraaien voor haar zoons misstap. Opvallend is dat de moeder het haar zoon niet kwalijk lijkt te nemen. Als troost maakt ze lekker eten voor hem. Wanneer Do-joon aan een vriend vertelt dat hij met een vrouw heeft geslapen, blijkt dat hij het over zijn moeder heeft. Hieruit blijkt dat hun band erg hecht, bijna incestueus is.

Tragiek

De tragiek begint pas wanneer Do-joon achter de tralies belandt voor de moord. Bong focust nu op de moeder en niet langer op Do-joon. De moeder wordt, net als haar zoon, als schuldige gezien en staat er alleen voor. Ze kan en wil niet accepteren dat haar zoon de dader is. Verwoed vraagt ze hem te herinneren wat er gebeurd is. De gebeurtenis uit het verleden die dit bij hem oproept, verklaart waarom zijn moeder zo bezorgd en vergevingsgezind is.

Bong weet knap verschillende filmstijlen tot een geheel te smeden. De film schakelt tussen drama, tragikomedie en thriller en weet steeds de juiste toon te voeren. Dit is mede te danken aan Hye-ja Kim, die de moeder overtuigend en moedig neerzet. Ze weet haar tragiek en bezorgdheid invoelbaar te maken, van begin tot het zinderende einde. Ze toont ons waartoe een mens in staat kan zijn als je datgene wat je het meest dierbaar is, lijkt te verliezen. Bong heeft met Mother dan ook vooral een indringend portret gemaakt. De film wordt vergezeld van mooie, weidse beelden en prachtige, maar spaarzaam ingezette muziek versterkt de sfeer. Qua inhoud doet de film universeel aan, net als voorgangers Memories of Murder en The Host. Er is vooral aandacht voor de kwetsbaarheid en kracht van mensen. Mother is daarmee een mooie aanvulling op Bongs toch al imposante oeuvre.