Formidabele superheldenfantasie

Naar de film van regisseur Matthew Vaughn (Stardust, Layer Cake) werd al, sinds de aankondiging een aantal jaren terug, reikhalzend uitgekeken en het eindresultaat stelt geen moment teleur. Kick-Ass is, na Wanted, de tweede film in korte tijd die is gebaseerd op een stripreeks van Mark Millar en draait om de tiener Dave Lizewski (Aaron Johnson, die op dit moment ook in Nowhere Boy te zien is) die zich afvraagt waarom niemand ooit op het idee is gekomen in het echte leven de superheld uit te hangen. Hij besluit het zelf te proberen en komt op het idee van crimefighter Kick-Ass. Hij wordt al snel een internetfenomeen en leert op die manier twee andere ‘superhelden’ kennen, Hit-Girl (Chloë Moretz) en haar vader Big Daddy (Nicholas Cage) die bezig zijn met een persoonlijke vendetta tegen drugsdealer Frank d’Amico (Mark Strong).

Moordlustig kindsterretje
Kick-Ass begint nog relatief rustig. Uit de eerste paar geestige scènes wordt weliswaar al duidelijk dat we hier niet met de zoveelste standaard Amerikaanse highschool-film te maken hebben, maar dat de film naarmate hij vordert steeds meer op een verhaal van Quentin Tarantino begint te lijken is dan nog niet duidelijk. Het scenario van Jane Goldman en regisseur Vaughn, dat door alle grote studio’s werd afgewezen vanwege de grofheid, weet de kijker keer op keer op het verkeerde been te zetten en net als je denkt dat het nu echt niet gekker kan, komen ze toch weer met hilarische, volslagen belachelijke vondsten op de proppen.

Hoewel de film met name gaat over Dave Lizewski, zijn worstelingen met de meisjes in zijn klas en de avonturen van alter ego Kick-Ass, wordt Aaron Johnson zonder pardon weggespeeld door een dertienjarig meisje. De ster van deze film is namelijk Chloë Moretz als de vuilbekkende Hit-Girl. Moretz, die de laatste jaren de rol van meest gevraagde kindsterretje heeft overgenomen van Dakota Fanning, was elf jaar toen de opnames van deze film plaatsvonden en wat zij in deze film doet overstijgt ieders voorstellingsvermogen. Meer moordlustige wraakmachine dan lief, schattig meisje, maakt Hit-Girl op zeldzaam gruwelijke wijze korte metten met haar twee keer zo grote tegenstanders. Wie eenmaal van de initiële verbazing is bekomen, iets dat nog niet zo makkelijk is, zou zich wel kunnen afvragen in hoeverre dit meisje, die deze film waarschijnlijk niet eens mag zien, is begeleid bij de opnames, een vraag die ook in een interessante analyse van The New York Times wordt gesteld.

Politiek incorrect
Het voornaamste gevoel dat bij mij overheerste na het kijken van Kick-Ass was er een van verademing. Een verademing dat Amerikaanse films niet altijd risicomijdend en kapot geproduceerd hoeven te zijn, maar dat er nog steeds creatieve filmmakers rondlopen die met een bescheiden budget heerlijk foute en politiek incorrecte films kunnen maken. Hoewel Kick-Ass ongetwijfeld ook de nodige criticasters zal hebben die de film van geweldsverheerlijking beschuldigen, gaat één conclusie in elk geval voor iedereen op: Kick-Ass is een film die je nooit meer vergeet.