Leids Film Festival 2009

DEEL 1 | DEEL 2

Inhoud: Goodbye Solo | In the Loop | Paperheart

Brok in de keel

Goodbye Solo
Ramin Bahrani, 2008

Goodbye Solo start als een grappige film over een taxichauffeur die bevriend raakt met een van zijn klanten. Langzaam wordt de film echter serieuzer en het prachtige slotakkoord zal iedereen naar de keel grijpen. De taxichauffeur, Solo (Souleymane Sy Savane), is een vrolijke Senegalese man die hart werkt om zijn jonge familie te ondersteunen. De klant, William (Red West), is een oude man wiens leven zijn glans heeft verloren.

Als William bij Solo in de taxi stapt en vraagt of die hem over tien dagen naar een hoge berg wilt rijden voor 1000 dollar, denkt Solo direct dat de man zelfmoord wilt plegen. Solo neemt de opdracht aan, maar doet er tegelijkertijd alles aan om de man van de zelfmoord te onthouden. Solo dringt zich ongewild aan de man op en in tien dagen ontstaat er een band tussen de twee mannen. Echt vrienden worden ze niet, daar is William te afstandelijk voor, maar hun levens raken zeker onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Hoe dichter we bij dag 10 aankomen, hoe tragischer de film wordt en hoe meer we over het verleden van William te weten komen. Toch blijven de meeste vragen onbeantwoord, maar dat weerhoudt ons er niet van de film ademloos uit te zitten en de aftiteling met een brok in de keel aan ons voorbij te zien gaan. Ongetwijfeld één van de beste films van dit festival.
Terug naar boven

Creatief Brits

In the Loop
Armando lannucci, 2009

In the Loop, een spin-off van de serie In the Thick of It, is satire zoals alleen Britten die kunnen maken. Het script is volledig belachelijk, vrijwel elke tekst werkt op de lachspieren en toch blijft het geheel realistisch en een mooi contrast met de hedendaagse politiek. In the Loop start net voor de invasie van Irak. Zowel de Britse premier als de president van de VS willen heel graag oorlog in het Midden-Oosten, ze hebben alleen nog een goede aanleiding nodig. Als de dommige minister Simon Foster (Tom Hollander) in een interview per ongeluk laat doorschemeren dat de oorlog eraan zit te komen, komt het geheel in een stroomversnelling. Simon wordt ongewild marionet van allerlei gewiekste politici die zo snel mogelijk oorlog willen voeren, maar ook iedereen die tegen de oorlog is, spant Simon voor het karretje.

In the Loop moet het hebben van een briljant script en een geweldige cast. Peter Capaldi is als spindoctor Malcolm Tucker met zijn creatieve gebruikt van de Engelse taal een ongekend hoogtepunt van de film. Kijk de film bij voorkeur dan ook niet met Nederlandse ondertiteling, want zijn getier is te briljant om te vertalen. Als Tucker voor de zoveelste keer op weerstand stuit, schreeuwt hij: ‘Just fucking do it! Otherwise you’ll find yourself in some medieval war zone in the Caucasus with your arse in the air, trying to persuade a group of men in balaclavas that sustained sexual violence is not the fucking way forward!‘ Kun je hier niet om lachen, blijf dan lekker thuis, want In the Loop is een mitrailleur van dergelijke beledigingen.
Terug naar boven

Bijna foutloos ontroerend

Paper Heart
Nicholas Jasenovec, 2009

Michael Cera kan eigenlijk maar één ding. In al zijn films speelt hij dan ook de grappige, lieve en verlegen jongen die toch altijd met de leuke meisjes eindigt. Zelfs in Paper Heart, waar hij zichzelf speelt, doet hij weer hetzelfde trucje. Dat verklaart misschien ook wel waarom het bij hem ook altijd werkt: er zit geen acteren bij.

Paper Heart gaat over Charlyne Yi, een stand-upcomedian die een documentaire maakt over de liefde. Ze gelooft zelf namelijk niet in ware liefde, totdat ze op een feestje Michael Cera tegenkomt en verliefd raakt. De film wordt neergezet als ware het een echte documentaire, en grote delen ervan zijn echt. De film is doorspekt met interviews met echte mensen. Eigenaars van een trouwerijkapel in Las Vegas, een pas getrouwd stelletje, een gescheiden man en stelletjes die al decennialang bij elkaar zijn. Deze interviews vormen het hart van de film en zijn regelmatig ontroerend en prachtige odes aan de liefde.

Fictie en waarheid lopen op die manier ongemerkt door elkaar in Paper Heart, denk hierbij alleen al aan het feit dat Michael Cera en Charlyne Yi echt een relatie hebben gehad. Het feit dat Cera de relatie kort voor de uitkomst van deze film heeft beëindigd, is dan ook de enige smet op een verder foutloze, grappige en ontroerende film.
Terug naar boven