De een z’n dood is de ander z’n brood

Rose Larkowski (Amy Adams) is een vrouw die het niet heeft meegezeten in het leven. Na haar gloriedagen op de middelbare school, heeft ze haar grote dromen niet waar kunnen maken en moet ze als alleenstaande moeder van een achtjarig jongetje als schoonmaker aan de slag. Haar jongere zus Norah (Emily Blunt) worstelt intussen nog met de dood van haar moeder (die op jonge leeftijd zelfmoord pleegde) en weet niet wat ze met haar leven moet beginnen. Ze woont nog bij haar vader (Alan Arkin), die vooral bezig is plannetjes te bedenken waarmee hij snel rijk kan worden.

Het leven van de twee zussen neemt een andere wending als Rose besluit een ongewone schoonmaakservice op te starten die gespecialiseerd is het opruimen en schoonmaken van een plaats delict na een misdrijf. Het werk is onnoemelijk smerig, maar betaalt wel uitstekend en geeft de zussen een kans wat structuur in hun leven aan te brengen, iets wat helaas echter geen lang leven is beschoren.

Te vertrouwd

Hoewel Sunshine Cleaning profiteert van een ongewone premisse, die de film een zekere originaliteit verleent, voelt de ontwikkeling van het verhaal toch iets te bekend aan. Rose en Norah zijn personages die we inmiddels wel kennen uit talrijke andere (en betere) Amerikaanse ‘indies’ en de film doet weinig om hier iets nieuws aan toe te voegen. Daarnaast komen een aantal subplots, zoals Norah die verwikkeld raakt in een relatie met een vrouw wier foto ze tijdens hun werkzaamheden hadden aangetroffen, niet goed uit de verf. Het zorgt ervoor dat de film in het middenstuk nogal stuurloos aanvoelt, alsof scenarioschrijfster Megan Holley niet precies wist wat ze met haar personages aanmoest.

Dat Sunshine Cleaning toch een fijne film blijft is met name te danken aan Amy Adams en Emily Blunt; twee van de interessantste actrices van dit moment. Adams houdt zich uitstekend staande in haar eerste dramatische hoofdrol en draagt de film met verve. Emily Blunt is al even sterk in de rol van Norah, een minder complex personage, dat ze toch de nodige diepte weet mee te geven. Ook zij kunnen echter niet voorkomen dat Sunshine Cleaning vooral de boeken in zal gaan als een niets-aan-de-hand-film, die te veilig binnen de lijntjes kleurt om lang te beklijven. Uitermate geschikt voor een leuke avond, maar voor wie een film in de traditie van het Britse sociaalrealisme wil zien over mensen aan de onderkant van de Amerikaanse samenleving, is het advies om verder te kijken dan Sunshine Cleaning.