Videotapes op een schijfje

About Schmidt

(Alexander Payne • 2002 • Paradiso Home Entertainment)

Een prachtige film die in een heerlijk traag tempo wordt verteld. Jack Nicholson speelt de mislukte weduwnaar Warren Schmidt zo goed, dat je je niemand anders in de rol zou kunnen voorstellen. Prachtige, bijna onderhuidse, observaties over het leven in de Amerikaanse (voor-)steden, waarin alles burgerlijk en vooral lelijk is. Nicholsons acteerwerk in de hele film is beregoed, maar vooral de slotscène, waar hij een tekening van zijn pleegkind Ndugu bekijkt, is ongelooflijk. Deze dvd bevindt zich op het randje voor deze rubriek omdat de weinige extra’s van prima kwaliteit zijn. De gesneuvelde scènes springen er bovenuit omdat ze zo goed zijn, perfect in de film passen en van een uitgebreid tekstcommentaar worden voorzien van regisseur Payne (ook bekend van de indie-hit Election). De “Woodmen Sequences” zijn vijf korte filmpjes, gemaakt door de montage-assistenten op basis van materiaal dat voor de openingstitels van de film werd opgenomen. De kwaliteit varieert van erg slecht tot matig en de filmpjes lijken zo van VHS getrokken. Toch kun je About Schmidt zonder pardon blind aanschaffen.

Frida

(Julie Taymor • 2002 • RCV)

Salma Hayek speelt de rol van haar leven als de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo, die, sinds een busongeluk in haar jeugd, wordt geplaagd door hevige pijnen. De schilderes stond bekend om haar symbolistische en zwaar emotionele werken, die in de film model staan voor een paar prachtig gestileerde sequenties. De vele prima acteurs in kleine bijrollen (waaronder Edward Norton als Rockefeller en Geoffrey Rush als Trotski) laten zien dat Kahlo veel beroemde fans heeft. Regisseur Julie Taymor werd bekend met haar Shakespeare-bewerking Titus en brengt het verbazingwekkende levensverhaal van de kunstenaar mooi in beeld, maar verliest daarbij de emoties wel eens uit het oog. Niettemin een aanrader voor iedereen die bekend is met Kahlo’s werk of gewoon houdt van mooie films.

Focus

(Neal Slavin • 2002 • Indies Home Entertainment)

Deze film laat op een gemoedelijke maar dwingende manier zien hoe joden tijdens de Tweede Wereldoorlog ook in de Verenigde Staten werden gedemoniseerd en gediscrimineerd, iets wat niet veel mensen zullen weten. Hoofdrolspeler William H. Macy speelt zoals zo vaak een naieveling die liever vanaf de zijkant toekijkt dan zelf actie onderneemt. Hij is de hardwerkende Lawrence Newman die van zijn baas iets aan zijn slechte ogen moet doen. Na de aanschaf van een nieuwe bril wordt hij aangezien voor jood en krijgt te maken met steeds verdergaand antisemitisme. Barokke rocker Meat Loaf laat na Fight Club nogmaals zien dat hij voortaan beter uit de geluidsstudio kan blijven en vaker moet gaan acteren, want zijn rol als racistische buurman verdient een prijs. De dvd-uitgave zal echter nooit in de prijzen vallen, want de bijgeleverde interviews en “behind the scenes”-beelden zijn van hetzelfde lage niveau dat je ook in elektronische persmappen tegenkomt. Jammer, want Focus had zeker een documentaire verdiend over de gebeurtenissen waarop de film is gebaseerd.

Clue

(Jonathan Lynn • 1985 • Paramount Home Video)

We kijken tegenwoordig al lang niet meer op van films die gebaseerd zijn op computerspelletjes, maar het komt veel minder vaak voor dat er bordspel wordt verfilmd. Logisch ook, want omdat computergames vaak nog wel een verhaal bevatten, draait het bij bordspellen vaak om één idee. Clue laat zien dat je op basis van een boekje met spelregels ook heel goed een film kunt maken: het gelijknamige detectivespel (bij ons bekend als Cluedo) stond model voor deze hyperactieve en zwaar gedateerde mysteriekomedie, die mysterieus noch komisch is. Zes mensen worden onder valse voorwendselen naar een afgelegen landhuis gelokt, er worden een paar moorden gepleegd, en na een dik uur worden de raadsels opgelost op niet minder dan drie verschillende manieren. Bij de bioscooprelease zag het publiek willekeurig één van de drie eindes, maar op deze dvd worden ze netjes achter elkaar vertoond (hoewel je ook kunt kiezen voor de bioscoopervaring en de film met maar één ontknoping kunt bekijken). Het enige andere extraatje is de trailer, die een stuk grappiger is dan de film zelf. Clue is alleen leuk voor spelletjesfanaten.

Lilya 4-Ever

(Lukas Moodysson • 2002 • A-Film)

Dit dieptreurige verhaal is in feite een schaamteloze kopie van Lars von Triers meesterwerk Breaking the Waves, en scoort daarom een onvoldoende voor originaliteit. Maar Lilya is daarom niet minder goed; de emotionele impact van de film is te vergelijken met die van een voorhamer. We volgen de zestienjarige Lilya in de laatste drie maanden van haar leven, dat begint met het nieuws dat haar moeder zonder haar naar Amerika vertrekt en eindigt op een viaduct boven de snelweg. De gebeurtenissen daartussen vormen een regelrechte neerwaartse spiraal. Een handvol trailers (waarvan eentje van Lilya 4-Ever) vormt de enige extra op deze dvd.