Oorlogsfilm voor kijkers van Downton Abbey
Testament of youth is een degelijke kostuumfilm die veel wil zijn. Een drama over de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog, een verhaal over ontluikend feminisme én een romantische tragedie. Het ziet er allemaal prachtig uit, er wordt intens geacteerd, maar echt raken wil het niet.
Testament of youth is gebaseerd op de gelijknamige memoires die Vera Brittain eind jaren dertig publiceerde. Ze verhaalt daarin over de hindernissen die ze moest overwinnen om als meisje van gegoede komaf aan de universiteit te gaan studeren. Zo had haar vader alleen wat pianolessen in gedachten. Daarmee zou ze haar toekomstige echtgenoot kunnen vermaken.
Verpleegster
Vera neemt zich echter voor nooit te trouwen. Maar, ze merkt al snel dat het lastig is om ook emotioneel onafhankelijk te blijven. Wanneer de Grote Oorlog op uitbreken staat, storten haar broer en zijn vrienden, onder wie haar geliefde, zich vol enthousiasme op een legercarrière. De heroïek van het gevecht lonkt. Al snel blijkt dat al dat oorlogsgeweld niet zo glorieus is. Om haar broer en geliefde te redden, meldt Vera zich als verpleegster aan het front. Tevergeefs. Sadder and wiser keert ze terug en ontwikkelt zich tot een welbespraakte pacifist.
Decor voor gezwijmel
De Zweedse Alicia Vikander – momenteel in Hollywood het snoepje van de week na sterke rollen in Anna Karenina, A Royal Affair en Ex Machina – maakt van Vera een mooi, complex personage. Ze is sterk en onafhankelijk, maar tegelijkertijd ook kwetsbaar. Die gelaagdheid durven de makers in de rest van de film niet aan te brengen. Testament of youth is voor de aangekaarte thema’s – oorlogsgruwelen, emancipatie – veel te keurig. Nergens durft de film ondanks alle tragiek echt rauw te worden. De loopgravenstrijd en het bloedige leed in de veldhospitaals blijven vooral een decor voor Vera’s gezwijmel naar vermiste geliefden. Testament of youth blijft zo een wat tuttige oorlogsfilm gericht op de kijkers van Downtown Abbey.