Raging Babe

Naast de regie nam Eastwood zelf ook een van de hoofdrollen voor zijn rekening. Hij speelt Frankie Dunn, een boxtrainer aan het einde van zijn carrière die samen met Scrap (Morgan Freeman) een bokshal runt. Op een dag komt Maggie (Hilary Swank) binnen, een vrouw van een jaar of dertig die vastbesloten is om onder leiding van Frankie wereldkampioene boxen te worden en hij begeleidt haar op weg naar de top. Vlak voordat het zo ver is, neemt het verhaal echter een onverwachte wending die aankomt als een rechtse directe.

Minder vrolijke kant

Er zijn veel elementen in de film die Million Dollar Baby tot een topfilm maken. Als eerste zijn de boksscènes vreselijk spannend, erg overtuigend gespeeld en realistisch gefilmd: een kleine Raging Bull flashback. Als kijker krijg je het gevoel dat je op de tribune je favoriete boksheld zit aan te moedigen. Naast spanning weet de film een breed scala aan emoties naar buiten te trekken: blijdschap, medeleven, angst, trots en pijn (haast letterlijk). Met name de tweede helft van de film speelt met haar rustige tempo erg in op de gemoedstoestand van de kijker. De sfeer wordt naar het einde toe steeds duisterder, unheimischer, zoals in Mystic River. Hier wordt de minder vrolijke kant van de menselijke geest ontleed.

Oscars

Het allersterkste punt aan Million Dollar Baby is het acteerwerk van de drie hoofdrolspelers, Swank, Eastwood en Freeman. Alleen Freeman heeft nog nooit een Oscar weten te verzilveren, maar nu spelen ze echt de rollen van hun leven. De twee oude rotten, Eastwood en Freeman spelen een sterk uitgebalanceerd koppeltje dat wel een zestig jaar getrouwd stel lijkt. Deze beide heren hebben ontzettend veel ervaring maar toch acteren ze absoluut niet op de automatische piloot. En sorry Clint, maar de show wordt absoluut gestolen door de ongelofelijk sterk acterende Swank. Haar southern white-trash boksende Maggie is stoer en breekbaar tegelijkertijd, ze roept een licht gevoel van afkeer op maar tegelijkertijd steelt ze je hart. Daarnaast speelt ze de boksscènes echt ontzettend overtuigend. Als er één van deze drie een Oscar verdient, is Swank het wel.

Knock-out

Na het zien van Million Dollar Baby kom je naar adem happend de bioscoop weer uit. Eastwood jaagt je de touwen in. Het predikaat ‘Beste Film van 2004’ is misschien iets overdreven, dat doet de film te veel eer aan. Maar eerlijk is eerlijk, Million Dollar Baby is een prachtig stukje werk met een iets dramatisch maar ijzersterk einde dat je knock-out achterlaat. Nog heel even de Oscaruitreiking afwachten om te zien of Clint en kompanen beloond worden voor dit pareltje. Ze verdienen het.