Geen rollercoaster ride

The Village speelt zich af in de bossen van Pennsylvania. Het is 1897 en een groep mensen heeft zich teruggetrokken in het dorpje uit de titel om aan het kwaadaardige leven in omringende steden te ontsnappen. In hun eigen, kleine Utopia leven ze, en alles lijkt perfect. Ware het niet dat er in de bossen rond het dorp wezens leven met wie de dorpsbewoners een pact hebben gesloten: zolang de dorpelingen niet in het bos komen, komen de wezens niet in het dorp. Aan deze regeling komt een eind wanneer de jonge Lucius Hunt (Joaquin Phoenix) tegen de waarschuwingen van de dorpsoudsten in de bossen betreedt – met alle gevolgen van dien.

Verwachtingen

Na Shyamalans vorige films verwachtten veel mensen dat The Village een enge horrorfilm zou worden. Of dan tenminste een spannende thriller. Bij velen was dan ook de teleurstelling groot toen bleek dat The Village een sfeervol liefdesverhaal is. Zeker, er zitten een aantal enge momenten in en de film kent een onderhuidse spanning zoals we die gewend zijn van Shyamalan. Maar met zijn gevoel voor kleur en sfeer, in combinatie met een aantal plotwendingen die de film naar een totaal andere hoek slingeren, weet Shyamalan een prachtig liefdesverhaal neer te zetten, vol vragen en spanningen die zelfs van toepassing zijn op de huidige maatschappij. Dit wordt echter pas echt duidelijk wanneer je de film meer dan eens kijkt.

Extra laag

Bij het voor de tweede keer zien van The Village moet ik toegeven dat ik er de eerste keer naast zat: de film draait niet in zijn geheel om het einde. Misschien de eerste keer, wanneer de vele plotwendingen nog voor een soort rollercoaster ride zorgen. Maar de tweede keer, wanneer je vanaf het begin af aan weet hoe het verhaal gaat verlopen, krijgt de film een soort tweede dimensie. Deze extra laag voegt wel degelijk iets toe aan de film. Niet alleen kijk je opeens heel anders tegen het verhaal aan – je beseft bijvoorbeeld vanaf het begin waar het nu eigenlijk om draait -, ook onderscheid je des te beter welke sociale en politieke thema’s Shyamalan in zijn film heeft willen verwerken. Ik kan hier echter niet dieper op in gaan uit angst dat ik het plot verklap voor degenen die de film nog niet hebben gezien.

Standaard

De extra’s op de dvd van The Village zijn enigszins standaard. In ‘The Village Geanalyseerd’ krijgen we in korte afleveringen informatie over onder andere de casting, het verhaal en de muziek. De belangrijkste boodschap lijkt te zijn dat de cast en crew een werkelijk geweldige tijd met elkaar hebben gehad. Dat voegt dus niet heel erg veel toe. De verwijderde scènes blijken terecht verwijderd en het dagboek van Bryce Dallas Howard (Ivy Walker in de film en dochter van regisseur Ron Howard) bestaat uit wat voorgelezen fragmenten. Verder is er nog een fotogalerij en een privéfilm van Shymalan, waarin de jonge regisseur zelf optreedt als een soort Indiana Jones. Helaas ontbreekt een audiocommentaar.

De moeite waard
The Village is zeker een film die het waard is meer dan eens te kijken. Want zelfs wanneer je het verhaal kent, zijn de prachtige sfeerbeelden en muziek van James Newton Howard alleen al de moeite waard.