Digitale dromen

Rodriguez was na de slopende opnamen van Desperado en Spy Kids eigenlijk een beetje zat van het hele filmproces. Traditionele filmcamera’s zijn inefficiënte dingen die elke tien minuten herladen moeten worden en volgens Rodriguez de oorzaak zijn van veel oponthoud tijdens het filmen. Toen hij in 2001 via George Lucas oog in oog kwam te staan met de nieuwe High Definition-videocamera’s van Sony, wist hij meteen dat dit systeem de complete filmindustrie op zijn kop zou kunnen zetten. Geen gedoe met filmrollen meer, maar gewoon een videotape waarmee je een uur kunt opnemen. Geen gedoe met lichtmeters meer want je kunt je werk meteen terugkijken op speciale HD-monitoren. Rodriguez maakte binnen een paar weken zijn halfvoltooide script van Once Upon A Time In Mexico af, kreeg het groene licht van de studio en vloog naar Mexico om zijn film op te nemen.

Experiment

Het resultaat is een razendsnelle actiefilm met een sterrencast, een warrig verhaal en een unieke look. Om met het laatste te beginnen: deze dvd – op dit moment het enige medium dat recht kan doen aan de digitale videobeelden van Rodriguez’ HD-camera – ziet er geweldig uit. Haarscherp, met kleuren die van het scherm afspatten en toch nergens digitaal (‘gepixeld’) zijn. Aan de inhoud van het verhaal hoeven we weinig woorden vuil te maken, want aan alles is te merken dat Mexico een experiment was. Rodriguez vergde het uiterste van zijn camera’s en heeft zijn verhaal daarop aangepast: hij filmde in bijna elke situatie, van het keiharde Mexicaanse zonlicht tot het vrijwel pikzwarte interieur van een café, van weidse landschappen tot voorbijflitsende auto’s.

Verplichte kost

Rodriguez is enthousiast over zijn nieuwe speelgoed en dat zullen we weten ook: deze hele dvd is een ode aan zijn nieuwe manier van werken en HD-video in het bijzonder. In elke extra op de schijf wordt de creativiteit en de snelheid benadrukt waarmee deze film is gemaakt. Het is misschien iets te veel van het goede voor degenen die minder geïnteresseerd zijn in de technologie achter de film, maar verplichte kost voor iedereen die dat wel is. Film Is Dead is het verslag van een lezing die Rodriguez gaf aan de universiteit van Los Angeles en zet alle argumenten voor HD en tegen conventionele film netjes op een rijtje, The Good, the Bad & the Bloody laat zien hoe de belangrijkste make-upeffecten zijn gemaakt, en The Anti-Hero’s Journey is een goedgemaakte mini-documentaire over de totstandkoming van de film en de ontwikkeling van de Mariachi-films.

Kooktips

Maar de mooiste extraatjes op de schijf zijn de drie filmpjes die Rodriguez zelf maakte. Inside Troublemaker Studios is letterlijk een rondleiding door Rodriguez’ huis en garage, die hij liet ombouwen tot digitale thuisstudio. Door alle werkzaamheden – montage, geluidsmixage, muziek en visuele effecten – te combineren in één pand, bespaart hij zeeën van tijd, en omdat hij thuis werkt kan hij op de gekste tijden achter de computer springen. Ten Minute Flick School zal je bekend voorkomen als je de dvd’s van El Mariachi en/of Desperado gezien hebt; in tien minuten neemt de regisseur je mee langs alle (digitale) trucjes die hij in zijn film heeft toegepast om ze sneller te kunnen maken. Het tempo is moordend, maar het is een inspiratiebron voor elke potentiële filmmaker. Ten slotte is daar nog de Ten Minute Cooking School waarin Rodriguez kooktips geeft en het gerecht bereidt dat in Mexico zo’n belangrijke rol speelt.

Once Upon A Time In Mexico, zowel de film als de dvd, is een adembenemende kijk op de toekomst van het filmmaken. Als we over twintig jaar terugblikken op het begin van de digitale revolutie, zal Mexico ongetwijfeld bij de koplopers genoemd worden.