Aangrijpende film over leven na de dood
Wat gebeurt er met je als je sterft maar nog iets op moet lossen op de aarde? Dat is de vraag die regisseuse Emily Young inspiratie gaf voor haar film Kiss Of Life. Het wrede lot dat oorlog heet scheidt het echtpaar Helen (Ingeborg Dapkunaite) en John (Peter Mullan). Hij werkt als hulpverlener ergens in de Balkan, terwijl zij voor hun twee kinderen zorgt. Op een dag wordt het Helen allemaal teveel. Ze belt John om te vragen of hij naar huis kan komen, maar wordt even later geschept door een auto. Terwijl zij niet beseft dat ze dood is, voelt hij een onweerstaanbare drang om naar huis te gaan. Voor veel geld huurt hij een chauffeur.
~
Zo begint een reis door een kapotgeschoten wereld temidden van de Kroatische steppen waaruit elk leven verdwenen lijkt te zijn. Troosteloos zwart zijn de huizen in Grahova, waar de filmmakers twee dagen verbleven om de verwoeste stad te filmen. ‘Het leven komt daar slechts langzaam weer op gang,’ aldus Young. Dor is de immense zandbak waar desperado’s jagen op eenzame reizigers. Tegenover deze fragmenten staan beelden uit het vreedzame Engeland waar innerlijke onrust de kinderen van John en Helen verscheurt. Ze beseffen nauwelijks dat hun moeder gestorven is. Evenmin trouwens als Helen zelf, die zich in een schemerwereld tussen leven en dood beweegt. Vanuit deze andere dimensie tast ze naar een wereld waarin ze haar dierbaren slechts in hun dromen kan bereiken.
Flashbacks
~
Tibetaanse dodenboek
Voor haar research putte Young onder andere uit het Tibetaanse dodenboek. Volgens dit document uit de 6e eeuw verbreekt de dood niet de onafgebroken duur van het geestelijk bewustzijn:
Men kan gaan slapen, maar als men wakker wordt is men nog steeds zichzelf, zoals altijd. Vanwege het levendig besef van voortgezet één zijn met de aarde, kan men in het begin moeilijk beseffen dat de dood is ingetreden. Zelfs de omgeving is in het begin niets anders, omdat men zich op dezelfde plaats bevindt als voorheen. Men merkt dat men zich nog steeds in een lichaam bevindt. Dit ‘schijnlichaam’ lijkt niet uit tastbare materie te bestaan. In die staat kan men dwars door muren. Ja zelfs bergwanden. Zonder enige weerstand te ontmoeten. Reizen wordt slechts een kwestie van een ogenblik. Waar men maar heen wil is men in een mum van tijd. Gedachten en waarnemingen zijn minder beperkt. Men is heel helder van geest en de zintuigen zijn veel scherper met een bovennatuurlijke waarde. Als men tijdens het stoffelijk leven blind, doof of verlamd was, kan men nu wel zien, horen en zich verplaatsen. Soms ontmoet men ook andere wezens in een dergelijk lichaam, of heeft men een ontmoeting met een helder of zuiver licht.
Hildegard von Bingen
De geest lijkt gevangen te zitten in de kooi van lichaam en gedachten. Eenmaal bevrijd neemt hij veel meer waar dan wanneer hij omfloerst wordt door het vlees. Zo ook in Kiss Of Life. Dat je daarvoor niet eerst dood hoeft te gaan, blijkt uit een brief van Hildegard von Bingen (1098-1179) aan Guilbert van Gemblours:
Dat wat ik zie kan ik niet volstrekt waarheidsgetrouw weergeven. Zo lang ik in het lichaam ben en de ziel daarginds niet waarneemt. Bij deze visioenen stijgt mijn ziel zo hoog als God dit toelaat. Ik dring door tot in de hemel, waar ik volkeren kan waarnemen die duidelijk verwijderd van mijn eigen land leven. Niet alleen deze dingen neem ik waar, ik zie ook het wisselen van wolken en van andere tot de natuur behorende verschijnselen. Ik zie dit niet meer met aardse ogen, evenmin hoor ik ze met mijn oren. Het is niet mijn verstand of een van de vijf zintuigen waarmee ik waarneem. Ik zie deze dingen uitsluitend in mijn ziel, ook al lijken mijn aardse ogen geopend. Ik ben daarbij niet in extase. Ik zie dit alles dag en nacht bij volledig bewustzijn.
Het veld
In april verscheen bij Ankh Hermes Het veld van onderzoeksjournaliste Lynne McTaggart. Hierin bewijzen wetenschappers op het bestaan van een veld waarin alle tijden samenvallen. McTaggart zegt in haar boek dat alles en iedereen met elkaar verbonden is door middel van dit energieveld waarin alle informatie van alle tijden zou zijn opgeslagen. Dit zero-point-field, waar zelfs op het absolute nulpunt nog steeds energie meetbaar is, lijkt een bron te zijn van tal van verschijnselen. Van zwaartekracht tot elektromagnetisme en van de spontane genezing van een wond tot helderziendheid en telepathie. Volgens de auteur leidt het lezen van haar boek tot de conclusie dat de ‘force’ uit Star Wars echt bestaat. Of die force God is, laat ze in het midden. Wel acht ze het bewezen dat doden en levenden met elkaar verbonden zijn dankzij dat ene veld. Kiss Of Life schakelt daarin leven en dood, realiteit en verbeelding, tijdzones en landen aaneen tot een snoer vol parels met als grootste de liefde.
Triple P Entertainment 
